9 • CEFAPİŞE

1.6K 120 45
                                    

• 9 •

CEFAPİŞE

~

"Tut pendim ağlama cevre sürûra gülme hem bulmaz gam u safâ karâr devrân gelür geçer."

Amasyalı Akif

(Bu öğüdümü unutma: Ne eziyetlere ağla ne de mutluluktan dolayı neşelen. Zaman gelir geçer, keder de mutluluk da kalıcı değildir.)

🐺💫

Dün gece geç saatlerde yattığım için bir türlü göz kapaklarım açılmıyor. Zihnim uyanmayı şiddetle reddediyor. Odanın dışından gelen seslere bakılırsa bizimkiler çoktan uyanmış. Tek gözümü zor da olsa aralayıp saate bakmak için komidinin üzerindeki telefonu elime aldım.

Ekrandaki saatte 10.00 yazısını görmemle gözlerim kocaman açıldı. Bu saate kadar uyumuş olmam benim için büyük bir mucize. Ekrandaki bildirimlere bakılırsa Kandemir meraktan kafayı yemiş olmalı. Yüz arama, bir sürü mesaj var ekranda. Hızlıca onun sohbetine girdim.

KANDEMİR 🐺

"Uyuyakalmışım.
Birazdan pastaneye geleceğim. Günaydınnn!👉🌞👈"

Yazıp gönderdim. Günaydın kelimesinin son harfini bile isteye fazladan yazarak. TDK kusura bakmasındı ama normal bir insana günaydın yazmakla sevdiğin bir insana günaydın yazmak aynı olamaz, olmamalı.

"Gel de aysın gün."

Onu bilmem ama benim günüm mesajı okur okumaz çoktan aydınlandı bile. Üzerimdeki pikeyi debelemek suretiyle atıp hızlıca yataktan çıktım. Banyoda işlerimi hallettikten sonra boydan mor renginde, içerisinde beyaz çiçekleri olan elbisemi giydim. Şalımı da önden iğneyle tutturup göğüs kısmımı kapatacak şekilde önünü ayarladım ve uçlarını arkadan bağladım. Yuvarlak üzerinde minik minik yıldızlar olan broşumu elbisemin yaka kısmına denk gelen şalımın üzerine taktım.

Bilgisayarımı, not defterimi elime aldıktan sonra siyah çarpaz askısı olan çantamı da takınca tamamen hazır oldum.

Odadam çıkıp salona doğru yürürken sesleri gelen anne babama bir selam verip hızla evden çıkmaktı niyetim ama salona yetişir yetişmez annemin tehlike saçan bakışlarıyla karşılaştım.

"Yusuf yok mu?" diye sordum bir umut annemin bu bakışlarının sebebinin ben olup olmadığını anlamak maksadıyla.

Bugün haftasonu olduğu için okul yoktu. Yusuf'ta ortalıkta gözükmediğine göre belli ki dışarı çıkmıştı. Annem ona sinirlenmiş olabilirdi.

"Arkadaşlarıyla kütüphaneye gitti kızım." dedi babam. Onun da yüzündeki ifadeye bakılırsa mesele benimle alakalı.

ARAF Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin