HOCANIN OĞLU | TEXTİNG

3.9

Yine bu parktaydık.

Bunca olan şeye rağmen buraya anıtımı dikmezlerse çok gücenirdim.

Hangi park olduğunu söylememe gerek yok sanırım. Caminin karşısındaki o mübarek yer.

Parka senin adını vermelerini teklif ediyorum Nuro. Burada çalışan park görevlisi amca bile senin kadar gelmiyor buraya.

Napiyim yani hayat şartları sürekli bu parkta hayatımı değiştirip duruyor. Ben bıraksam bu park beni bırakmıyor aramızda özel bir bağ oluştu sanırım.

Parkla bağını bölmek istemem ama şu an daha farklı şeylere odaklanman gerekiyor Nurhayat.
Gazan mübarek olsun.

İç sesime hak verip karşımda o aşık olduğum gözleriyle bana bakan Gökay'a çevirdim bakışlarımı.

" Gerildim Gökay ben ya. "

Gökay Asaf abimi arayıp bu parka gelmesini rica etmişti.

Bizde öylece dikilmiş Asaf abimi bekliyorduk.

Gökay sorun yok dercesine gülümsedi.

" Sakin ol Nurhayat her şey olacağına varır. "

Gökay'ın kararlı duruşu yapacak bir şeyin olmadığının göstergesiydi. Bugün bütün taşlar dökülecekti.

Ay dur heyecanlandım be.
Gökay X Asaf.
İki güçlü aday.
Adaya kim veda edecek az sonra hep birlikte göreceğiz.
Gökay diyorsanız bire basın , Asaf diyorsanız kafanıza göre takılın.

Seniha niye böylesin demeyeceğim kuşum çünkü benim iç sesimsin. Normal olmanı beklemiyorum.

İnsanın kendisini bilmesi kadar güzel bir şey yok.

Asaf abimin geldiğini gördüğümde stresten midem bulanmaya başlamıştı.

Gökay ruhsuz bakışlarını edinmiş bir kale gibi dimdik duruyordu.

Düşme Nurhayat şimdi sırası değil.

Asaf abimin Gökay'a bakarken gülümseyen gözleri beni yanında görünce donmuş ve kaşları çatılmıştı.

İş çıkışı müsait olduklarından şu an havada kararmak üzereydi.

Yavaşlayan adımlarından sonra Asaf abim tam önümüzde durdu.
Gökay'a bir açıklama bekler gibi bakıyordu.

Türk dizisi mi çekiyorsunuz be bırakın bakışmayı da konuşun artık.

İlk konuşan Asaf abim oldu.

" Gökay beni neden çağırdın ve Nurhayat'ın burada ne işi var ? "

Gökay gözlerini Asaf Abim'e dikti. İkisi de uzun insanlar olduğundan kendimin gözüküp gözükmediğime emin olamıyordum.

Gökay konuşmadan bakışlarını bana çevirip daha sonra sımsıkı elimi tuttu. Asaf abimin gözleri ilk önce birleşen ellerimize sonra ateş saçan gözleriyle Gökay'a baktı.

" Bu ne demek oluyor şimdi ? "

Nurhayat kardeşimi, parkta oynatmaya getirdim sende bize katılır mısın demek oluyor (!)
Tövbe yarabbim alık mı bu çocuk ya.

" Asaf senden daha fazla saklamanın bir yararı yok. Ben Nurhayat'ı seviyorum onun beni sevdiğini zaten biliyorsun. " dedi dümdüz bir ses tonuyla Gökay.