« ហឺម~~ យោបល់ល្អ !! » ថាហើយយ៉ុនគីដកទូរស័ព្ទចេញពីរហោប៉ាវcallទៅជុងគុក
« ហេឡូ !! សម្លាញ់ »
« មានការស្អី ? » ជុងគុកលើកទូរស័ព្ទទាំងមុខដូចគេយកទៅបាញ់ចោលយ៉ាងអញ្ចឹង
« ម៉េចឆ្លើយគម្រុះគម្រើយម្លេះ កើតស្អីឯង »
« ក្ដខឹង » ជុងគុកឆ្លើយយ៉ាងខ្លីធ្វើឲ្យយ៉ុនគីនិងនាយស៊ុងលឺហើយភាំងស្មារត្ដីហួសចិត្តមិនស្ទើរ
« អ្អា៎ !! មាត់ឯងអត់មានអនាម័យបន្តិចសោះសីុអាចម៍ប៉ុន្មានដំុបានមាត់ស្អុយយ៉ាងនេះ » យ៉ុនគីសើចតិចៗនិយាយបែបលេងសើចតែអ្នកនៅខាងនោះមិនបានលេងសើចជាមួយឡើយអារម្មណ៍អត់ល្អ ToT
« ខលមកយើងមានការស្អី យើងរវល់គ្មានពេលនិយាយជាមួយឯងយូរទេ »
« អឺក~~ សម្លាញ់យើងចង់ពឹងឲ្យឯងទៅដេកលេងផ្ទះយើង2ថ្ងៃ គ្រែផ្ទះយើងស្រួលដេកណាស់វើយ៌ទន់ៗទម្លាក់ខ្លួនទៅដឹងតែដេកលក់ស្រួលហ្មង ម៉េចដែរចាប់អារម្មណ៍អត់ ? »
« ស្អីហ្ហា៎ !! យើងអត់មានផ្ទះដេក ? បានឲ្យយើងទៅដេកផ្ទះឯង ? យើងមិនភ្លើរទៅដេកផ្ទះឯងទេវើយ៌ »
« តែយើងសំុអង្វរណា បើឯងមិនទៅគេងផ្ទះយើងទេថេយ៉ុងគេនិងខលរំខានយើងគ្មានពេលធ្វើការនោះទេអាកម្លោះនិងកំពូលខ្លាចហើយឯងទៅដេកផ្ទះយើងទៅណាចាំយើងឲ្យលុយឯងម៉េចដែរ ? »
« អត់ទេ ! ទោះវៃយើងឲ្យងាប់ក៍យើងមិនទៅដែរ យើងមិនយកពេលវេលាដ៏មានតម្លៃរបស់យើងទៅបំផ្លាញ់នៅផ្ទះឯងទេ ។ ឯងដឹងទេយប់នេះយើងណាត់វៃសិុចមួយសង្សារយើងចឹងហើយបានប្អូនប្រុសយើងវាខឹងនិងណា ចង់ឲ្យយើងទៅដេកផ្ទះឯងយ៉ាងម៉េច
ខាតពេលវេលាយើងនិងអូនជីមីនស្លាប់ហើយការរងចាំរបស់យើងមិនអសារបង់ទេហ្ហ៎ ? »
« ចឹងយកសង្សារឯងទៅដេកផ្ទះយើងដែរហ្មងទៅ »
« ឯងចង់ឲ្យយើងមានសិុច2+មែនទេ ? មិនកើតទេដឹង ? តែចឹងក៍ល្អម្យ៉ាងដែរយើងក៍ចង់សាកដែរថាវាអេមខ្លាំងប៉ុណ្ណា !! » ជុងគុកយកដៃស្ទាបបបូរមាត់ស្រម៉ៃដល់រូបភាពនោះ...
« អាឆ្កួត ! គិតដល់ណាហើយនិង ? »
« ហើុយ ហើយវាស្អីឯង ? អឺមែនឯងមិនទាន់ប្រាប់ទេហេតុអីបានឲ្យយើងទៅដេកផ្ទះឯង ? »
