သစ္စာဆူး၍ ရူးရသည် အပိုင်း(3)
...ဟေ့ယောင် စောင့်နေဥိး ဖြေးဖြေးသွားလို့...
...မင်းတို့က ဘာဖြစ်နေတာလဲ ...
...မင်းကကောဘာလို့ လောနေတာ လဲ ...
...ငါရေဆင်းချိုးမလို့...
...ဟာ မင်းကလဲ ရေက ဘယ်လောက်နက်လဲ မသိရပဲနဲ့မဆင်းပါနဲ့...
...ငါ မားအတွက် ကြာပန်းလေးခူးပေးချင်လို့...
...အာ့ဆိုဆင်းလေ ငါတို့ကြည့်နေမယ်...
...အင်း...
ပြောပြောဆိုဆို နဲ့ ဂျောင်ကု ရေထဲဆင်းသွားကာ ကြာပန်းတွေး လိုက်ခူးနေတော့သည်
...ဟေ့ယောင်တွေ မနက်ဘူး ဆင်းလာခဲ့...
ရေကန်ရဲ့အနီးနားမှာတော့ ပုခက်ပေါ်တွင် မှိန်းနေတဲ့ ကိုကျောက်တုံးတစ်ယောက် အသံတွေညံလာလို့ ကြည့်လိုက်ရာ ကျနော်ထက် ၄နှစ်၅နှစ်လောက်ငယ်မယ်ထင်တဲ့ကောင်လေး၃ယောက် တစ်ခါတည်းမှ ညံနေတာ
စာကလေးတိုက်ထဲ မြွေဝင်သလို
...ဟိုနားမှာ ...မင်းအရှေ့မှာ ဘေးမှာကော...
...ငါတွေ့ပါတယ် ဆော့ရာ...
...ဆော့ မင်းလဲ ယူမလို့လား...
...လိုချင်တယ်...
...ခန...
ပြောပြိးရေထဲ ခုန်ဆင်းသွားတဲ့မျောက်
....ထယ် ဟိုနားက တစ်ပွင့် ...
...ဒါလား...
....ဟုတ်တယ် မင်းအနောက်မှာကော...
...ဒါလား...
...ဟုတ်တယ် ဟိုအပွင့်ကြိးကြိးပါ...
...ဒါလား...
...ဟုတ်တယ်...ဟိုနား...
...ဟာကွာ..... ဘာတွေဖြစ်လို့ ဒီလောက်ညံနေရတာလဲ...
အော်သံနဲ့အတူ ဂျောင်ဟိုဆော့တစ်ယောက် ကိုယ်လုံးပါ တွန့်တက်သွားတော့သည်
အနောက်ကို လှည့်ကြည့်တော့ ပုခက်ပေါ်က မျက်လုံး မပွင့်တပွင့်နဲ့အော်နေတဲ့ ယွန်းဂီ
ထယ်နဲ့ဂျောင်ကုလဲ ပြန်ပြေးတက်လာသည် မတက်လာလို့လဲမရပါ ဆော့ ကအကြောက်ကြိးသည်
ဂျောင်ကုလဲ ယွန်းဂီ ဘက်ကိုလှည့်ပြိး
