1.bölüm

103 8 1
                                    

Sonunda seol'de ev alabilmiştim çok heyecanlıydım çünkü bu ev benim için çok önemliydi ve zaten istediğim hastaneden onay gelmişti eve çok olmasada yakınındaydı kafam daki düşüncelerle eve bakmaya devam ettim ,

"Bay kim kusu-"

Nefes nefese yanıma gelen adama baktım ellerini dizine koyup soluklannaya çalışıyordu nefesleri düzene girince dikleşip gülümsedi

"Bay kim kusura bakmayın araba azıralandı gerisini yürüyerek gelebildim "

"Aceleyle gerek yoktu "

"Müşterilerimi memnun etmek görevim "

"Saolun , birazdan eşyalerım gelir ben ufak bir gezinti yapmak istiyorum evde "

"Tabi tabii buyrun şöyle"

Eliyle yolu gösterdi önden geçip kapıyı açtı eve girip etrafa baktım eşyalıydı ben sadece yatak odam için olan mobilyalarımı almıştım başka bir odaya girip gezmeye devam ettim .

***

"Çok sağolun gerisini ben hallederim , teşekkürler"

Adamları evden gönderip kişisel eşyalarımı yerleştirmeye başladım .

Herşeyi yerlerine yerleştirdikten sonra acıktığımı hissedip internetten pizza sipariş ettim ,pizza gelene kadar telefonuma baktım .

Kapı çalınca kalkıp hemen kapıya bakmaya gittim kapıyı açıp pizzacıdan kutuları aldım yandaki masaya koyup telefonumdan parayı öderken birden tüylerimi diken diken edicek bir şey hissettim sanki içimden birşey geçmiş gibi oldum

"Afiyet olsun"

Birden kendime gelip gülümsedim

"Teşekkürler"

Kapıyı kapatıp pizza kutusunu aldım içeri geçip kolutuğa yerleştim, pizzamı yerken bir yandanda televizyona bakıyordum .

Tekefondan saate bakıp esnedim 12:32 uykusuzlukla odama gidip kapıyı açtım üstümdekileri çıkarıp daha rahat şeyler giyip yatağın yanına gidip yorganı kaldırdım içine girip derin bir nefes aldım birden kapıda pizzacıya ödeme yaparken hissettiğim şeyi hissettim birden nefes alma sesleri duydum ama ama bu bana ait değildi kaşlarımı çatıp etrafa baktım ama kimse yoktu seslere kulak kesildim sesin yanımdan geldiğini anlayınca yavaş bir şekilde kafamı çevirip yanıma baktım ama H-hiç bir şey yoktu birden küfür etmemi sağlayan bir ses duydum

"Ne bakıyon"

"Hassiktir"

Yerimde doğrulup korkuyla yanıma baktım

"Ne o korktunmu "

"N-ne"

"Bir dk sen beni duyuyor musun "

"S-sen nesin"

"Hayalet"

"Hayaletler gerçek değildir "

"He yavrum o yüzden görmediğin biriyle konuşuyorsun"

Yavaş yavaş korkum gitti ama bu sefer sinirim gelmişti boşa bak dalga geçiyordu benimle sinifle kaşlarımı çatıp yerime geri yattım

"Ne zaman taşınıcaksın "

"Pardon"

"Evimden diyorum ne zaman taşınıcaksın diyorum"

"Pardonda nerden senin evin oluyormuş "

"Benim evim "

Orta parmağımı kaldırıp konuşmamayı tercih ettim , uzun bir süre ses gelmedi bende konuşmadım , yana uzanıp ışığı kapattım direk açılan koyu yeşil led ışıklarla beğeniyle gülümsedim arkamı dönüp güzelce yerleştim yatağıma

"Hiç bir zaman"

"Ne"

"Diyorum ki evden hiç taşınmicam, çok beklersin diyorum"

"Görücez"

Gözlerim yavaş yavaş ağırlaşınca kalatmak zorunda kaldım uykuya dalmadan önce söylediğim şeyle bir şeyi başlattığımı anladım.

"Görücez"



💜💜31.12.2022💜💜
Yeni yılınız kutlu olsun

                     
412 kelime 🌼

Ghost DarlingWhere stories live. Discover now