Yeşillenmek

1- Görev

"Doğan? Nerdesin lan?"

İki dakika uyumak istiyordum. Sadece iki dakika. Zaten uyuyamıyordum ama sağ olsun Kürşat denen şerefsiz de rahat bırakmıyordu beni.

"Cehennemin dibindeyim Kürşat gel. Burada havalar çok sıcak. Sen seversin."

Sesimden nerde olduğumu bulan Kürşat kapıyı açıp içeriye girdi.

"Ne işin var temizlik odasında?"

"Uyumaya çalışacaktım Kürşat, yorgunum ya hani. Uyumasam bile -ki bu çok yüksek bir ihtimal- kafa dinleyeyim biraz dedim de sen salmıyorsun beni."

"Lan koğuşa niye gitmedin peki? Biliyoruz uyuyamadığını. Sen uyusan nefes bile almayız biz."

"Ne bileyim ya belki ortam değişirse uyurum dedim de o da olmadı zaten sen varken mümkün değil koridorda bağıra bağıra beni arıyorsun baksana."

"Tabi arayacağım lan, Murat komutan seni çağırıyor. Ama istersen sen burada durmaya devam et. Bozmayayım keyfini."

Murat Komutanın adını duyar duymaz yerimde dikleştim. Benim rütbem de yüksekti ama Murat komutanınki benimkinden daha yüksekti. Ona çok saygı duyuyordum.

"Odasında mı?"

"Evet, çabuk gelsin dedi."

Şapkamı kafama geçirip temizlik odasından çıktım. Direkt Murat Komutanın odasına ilerledim. Kapıyı çaldım ve gir demesini beklemeye başladım. Adama saygım sonsuzdu ama adam gıcıktı. Müsait olsa bile kapıda en az bir dakika bekletirdi bizi.

"Gir!"

Sonunda duymak istediğim komutu alır almaz odaya girdim.

"Beni emretmişsiniz komutanım."

"Niye geç geldin? Kaç dakikadır seni bekliyorum. Görev bekler mi!?"

"Kürşat haber verir vermez geldim komutanım. Kusura bakmayın."

"Bir daha olmasın."

Koltuğundan kalktı ve yanıma geldi.

"Köylüler koyun otlatırken dağda birilerini görmüşler. Yabancıymış, tanımıyorlarmış. Malum köy yeri herkes birbirini tanır. Zararsız tiplere benziyorlar dediler ama ne olur ne olmaz. Biz yine de tedbiri elden bırakmayalım. Yanına dokuz kişi daha al ve bir ekip kur. Beş kişi köyün dağ yamacının oralarda tetikte beklesin, diğer beş kişi de köyün içine yakın yerlerde konumlansın. Belki de iç tarafa geçmislerdir, belli olmaz."

"Gidip direkt arasak ya Komutanım?"

"Şimdilik bekleyin, yarın sabah ben daha büyük bir ekiple aramaya çıkacağım. Köyün güvenliğini sağlayın yeter."

"Tamam komutanım. Ben hemen ekibi alıp gidiyorum. Başka bir emriniz var mı?"

"Yok, dikkat edin. Allah'a emanet olun."

"Tamam komutanım."

Asker selamı verip odadan çıktım. Aklımda kimlerle gideceğimi düşünerek koğuşa vardım. Ben koğuşa girince herkes ayağa kalktı.

"Kürşat, Serkan, Mert, Cem, Kerem, Ahmet, Deniz, Tahir, Cengiz. Hazırlanın, ufak bir göreve gidiyoruz."

Hepsi direkt hazırlanmaya başlamışlardı sorgusuz sualsiz. Ben de dolabıma ilerlerken tam da tahmin ettiğim gibi Ali yanıma gelip selam verdi.

"Ne oldu asker?"

"Beni neden çağırmadınız Komutanım?"

Ali tam bir görev aşığıydı. Sürekli göreve gitmek için gönüllü oluyordu. Bu sorusu beni şaşırtmamıştı o yüzden. Güldüm.

"Basit bir görev bu, o yüzden seni çağırmadım. Sen zor görevlerin adamısın."

O da güldü.

"Siz bilirsiniz komutanım, bana zor kolay fark etmez. Görev olsun yeter."

"Biliyorum biliyorum, bu sefer sana dinlenmen için müsade ediyorum. Bana lazımsın. Yarın muhtemelen daha büyük bir görev olacak, oraya seni göndereceğim."

"Peki komutanım, Allah'a emanet olun. Hayırlı görevler."

Başımı salladım teşekkür edercesine. Kendi dolabıma yönelip üzerimi giyinmeye başladım. Koğuştaki herkesten rütbe olarak yüksektim ama küçük bir köyde küçük bir karakolda olduğumuz için kalacak yer yoktu. O yüzden hep beraber aynı koğuşta kalıyorduk. Benim için sorun değildi. Dağda görevdeyken nerelerde yatmıştım. Burada da bir yatak olsa yeterdi.

Gerçi o yatakta bile yatmıyordum. Yatamıyordum. Çok büyük uyku problemlerim vardı. Dört beş gün toplam dört saat kadar uyuyabiliyordum. En sonunda bünye dayanamıyordu ve uyuyordum. Onda da kesintisiz dört saat falan uyuyabiliyordum. Ben dahil herkes bu duruma alışmışti ama bu durum canımı sıkıyordu.

Herkes hazırlandığında dışarı çıkıp arabaya bindik. Dağda gezen yabancılarla bir de biz tanışalım bakalım.

...

Hoş geldiniz canlarımmmm, yeni bir serüvene başlıyoruz. Umarım hepimiz için güzel bir hikaye olur. Birçok kez sizinle tekrar buluşmak için çabaladım ama vaktim olmuyordu malesef. Tekrar sizlerle buluştuğum için inanılmaz heyecanlıyım. Hepinizi çooook çooook seviyorummm. Kendinize dikkat edin.💖