Küçük bir serçenin kalbi var bende. Ne kışta sıcak bir yere göçmeye cesaretim, ne de kendi menzilimi terkedecek sadakatsizliğim vardı. Yorgun düşmüş, yıpranmış kanatlarım vardı sadece. Onlarda sağa sola çarpmaktan yaralanmış.
Ve bir son bahar sabahı...
Merhaba sevgili okuyucularım. Umarım hepiniz iyisinizdir? Uzun upuzun bir bölümle karşınızdayım yine ve yeniden. Haftada bir yeni bölüm atmaya çalışacağım. Bu bölüm perşembe ve yahut Çarşamba ola bilir. Umarım bu sözümü tuta bilirim.
İkinci bölümde lütfen okuyan arkadaşlardan tek ricam satır arası düşüncelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim. Ha birde o küçük yıldızı unutmayın. Yorumlarınız beni yazmaya şevk eden en büyük şey. Sağlıcakla kalın.
İyi okumalar.
Bölüm şarkısı - BillieEilish, Khalid- Lovely
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hediye olunan Dambıllar.
"Cihangir..."dediğini duyduğunda aklındaki saçma düşünceleri kovalayarak odada bir kıpırtı aradı genç kız. "Bak senin yeni yardımcını getirdim. Seninle tanışmak istiyor. "
Ama karanlığa alışmamış gözleri, odayı ne kadar tavaf ederse etsin bir hareketlilik görmemişti .
O an birden odanın aydınlanmasıyla gözlerini aşırı ışığa karşı kısmıştı Feride.
Cihangir karşısında gördüğü kızı koyu yeşil harelerininkıskacına alırken, içinden daha bir zaman önce kendisiyle girdiği bahsi yeniliyordu.
5 gün demişti değil mi bahsinde........ bu kız en fazla 3 gün dayanırdı bu eve. .
Gözlerinin ışığa alışmasıyla, Feride bakışlarının odağına döndü.
Kocaman demirden bir sandalyede oturan, kendisine sanki en büyük düşmanıymış gibi bakan koyu yeşil harelerin sahibi.
Koyu yeşil dedi Feride içinden. Evet evet koyu yeşildi. Bu adamın girdap gibi içine çeken bakışlarının rengi buydu.
