Errie's POV
Buong akala ko tuloy-tuloy na ulit ang mga nakaw naming sandali.
Pagkatapos ng isang linggo heto nanaman kami hindi nagkikibuan. Sa totoo lang pagod nako. Ayoko na ng ganitong sitwasyon.
Gusto ko na itigil itong kahibangan ko at paghihiganti, parang sa huli ako parin ang argabyado.
Hindi ba Errie ang unang plano ay paibigin siya at tayo naman ang mang iwan? Ngunit bakit ganito ang nangyayari?
Napabuntong hininga ako at humiga sa damuhan.
Diko namalayang tumutulo napala ang luha ko sa dami ng mga iniisip ko.
Ring..
Tumunog ng malakas ang aking iPhone 14 tanda ng merong tumatawag sakin sa messenger.
Sinagot ko yun ng makita kong si Kuya ko pala ang tumawag.
"Hello kuya kamusta na?"
"Heto miss na ang little sister ko, nga pala meron sana akong sasabihin sayo importante." Biglang sumeryoso ang kaniyang toni at expression.
"Ano yun kuya?" Kinutuban ako ng masama.
"Si nanay may Cancer stage 4 na raw tinaningan na ng Doctor. Ayaw na magpagamot ni nanay."
"Kuya naman, ngayon kanalang tumawag bakit bad news pa." Nanlalamig lahat bg pakiramdam ko hindi ako makaog isip maayos.
"Pupunta kaba, magpapabook ka naba ng flight to go here in States?"
"Oo kuya syempre kung kaya nga lang ngayon tatakbuhin ko eh kaso ibang bansa yan bukas na bukas mag bobook ako mag papaalam muna ako kay Mother Superior."
"Hihintayin ka namin sis, sige mag iingat ka lagi."
"Sige kuya salamat sa pag tawag. Ingag din kayo wag niyo papabayaan si Mommy."
Sanay kasi si Kuya na Nanay tawag kay Mommy. Para saw lalaking lalaki pakinggan.
Nanlambot ako sa ibinalita niya. Huminga ulit ako ng malalim at pinilit kong tumayo.
"Mother Superior pwede ho ba muna akong umuwi sa States, may taning na oh kasi si Mommy, kailangan may mag-alaga sakaniya."
"Ilang buwan kaba don sister, kailangan kanamin dito."
"Baka oh isang buwan lang sister."
"Sige nakapag book kanaba ng flight mo?"
"Opo okay napo ang lahat approval niyo nalang po ang kailangan ko."
"Osiya sister matulog kana ng maaga at baka maaga pa alis mo bukas, ipagdadasal ko nalang ang mommy mo. Magpapamisa narin kami para sa panalangin sakaniya. Yun nalamang ang maitutulong namin sayo Sister."
"Okay lang oh Mother Superior maraming salamat po."
Nag impake nako ng gamit ko good fir 1 month bukas ng madaling araw ang alis ko dahil magkaiba ng oras ang Pilipinas sa States.
Hindi nako mag papaalam pa kay Father Demie. Wala naman yun pakialam sa kung anong nagaganap saakin.
Masaya lang yun kapag nilalabasan. Ganon naman talaga madalas sa kalalakihan. Kahit anong trabaho o profession nila wala silang pake kung dika nila nagagalaw. Wow generalization yan te?
Sa ngayon mag fo-focus muna ako sa nanay ko at isasantabi ko muna ang paghihiganti ko okaya ay hindi ko na ituloy bahala na.
Pumuna na nga ako sa Airport, kailangan kong magmadali matagal pa 16 hours pa ang ililipad ng eroplano.
Third Person's POV
“Mother Superior can you tell Sister Errie that I need to talk to her.” - Father Demie said.
“Naku Father, wala si Sister Errie pupunta ng states ngayon ang flight niya. Nasa hospital kasi ngayon ang mommy niya at gusto siyang makita.”
Gulat ang expression ang mababasa sa mukha ni Father Demie, sa likod non ay may kirot sa kaniyang dibdib.
Nag overthink na ito na baka hindi na ito babalik, kailan ba ito babalik, or babalik paba ito? Bigla parang gusto niya itong sundan.
Ngunit anong ira-rason niya? Atsaka ano bang papel niya sa buhag nito para sundan siya? Ang daming pumasok sa isip niya at hindi na niya napansin na wala napala siyang kausap.
Balak panaman niya itong isama papuntang Thailand. Ngunit mukhang hindi matutuloy.
Nanlulumo itong tumalikod, tinignan niya ang orasan sa kaniyang relo although maaga pa ngunit alam niyang nasa himpapawid na ang eroplanong sinasakyan ni Errie.
Bigla itong nagsisi kung bakit hindi manlang niya sinulit ang mga araw na nandito ito, ngayon ay nais niya itong hagkan, gusto niya itong kamustahin, gusto niya itanong dito kung ano ang maitutulong niya.
Ngunit bilang pari, dasal nalamang ata ang mai-aambag niya. Napabuntong hininga nalamang siya habang sumandal sa upuan niya.
Sa kabilang banda pagkatapos lumipas ang 16 oras at 44 minutos ay bumyahe pa ng 1 hour si Errie para pumunta sa hospital kung saan nakaa admit ang ina niya.
At nang makarating ay bumungad sakaniya ang ginang na payapang natutulog at ang kaniyang kapatid na nasa gilid nito na nakayukong natutulog.
Umupo sa siya sa silyang nasa gilid Ng hospital bed at hinawakan Ang kamay Ng kaniyang ina.
Nagmulat ng mata Ang ginang at TILA hinihintay nito Ang pag dating ng paborito niyang anak.
“E-Errie?” Nanghihinang sabi neto.
Kitang-kita ang bakas ng paghihirap neto dahil sa laki ng ipinayat nito at pamumutla ng balat.
“Yes, mommy it's me.” pinipilit ni Errie na wag maiyak sa sitwasyon Ng kaniyang ina.
Ito ba ang karma ng hinawakan namin ni Demie? Tanong niya sa Sarili.
Hindi niya alam kung paano haharapin ang ina dahil sa mga kalokohan niyang ginawa.
“Kamusta ka anak?” namamaos nitong tanong.
“Ayos lang po ako maalaga ang mga tao sa orphanage, lagi po akong masaya doon, nagdadasal, alaga din po ako sa pagkain, lahat po ng pangangailangan ko nandoon na.. pati si Demie at and sexual needs walang palya. ehem.” namula Siya sakaniyang naisip.
‘Magtigil ka Errie may sakit na nga Nanay mo nakukuha mo pang lumandi sa isip mo,. Respeto naman oh.’ pangaaway Niya sakaniyang Sarili.
Hilaw ang ngiti niya nang deretsa silyang tumingin sa kaniyang ina.
“Nako Errie...tigilan mo ako alam namin ng kapatid mo.... bakit ka nag madre.... at ngayon alam ko dahilan bakit ka laging masaya doon......Kasi nandoon si Demie.” hinihingal na Sabi nito.
“Anak, pwede ba akong humiling sayo?”
Kinabahan siya bigla.
“Pwede bang...... Pwede bang bago ako mawala masilayan ko man lang.... magiging apo ko sayo?.
Napaubo si Errie, bigla itong nasamid sa hanging nalanghap.
Napamulat ng mata ang kaniyang kapatid.
“Mommy, isa nakong madre.” Napaiwas siya ng tingin.
Ipinagbabawal sa katoliko ang magkaroon ng anumang makamundong pagnanasa... na Siya namang nalabag na niya sa matagal na panahon.
Ngunit, ang pagkakaroon ng anak ay tanda yun na hindi natupad ang kaniyang sinumpaang pangako.
“Yun lamang ang hiling ko sayo anak, ang masigurong hindi ka tatandang mag-isa.”
Hindi na nakapag salita pa si Errie. Dahil siya mismo ay nalulungkot sa ganong scenario.
Pero isang lalaki lamang ang tinatangi niya yun ay si Demie.
JAVSSV
Always love your self.
Thank you for your support!
