შენ არ მიცნობ

part3

აშკარად ფიქრებში ჩავიძირე რადგან როდესაც გამოვფხიზლდი საბა და მამა ღრმა დისკუსიაში არიან ფეხბურთის გუნდის სტრატეგიის შესახებ.

- კარგით,მე სიამოვნებით დავრჩებოდი- მამამ გაგვიღიმა
- საუზმისთვის არ მოდიხარ - წარბები შევკარი
- დღეს არა საყვარელო ,სხვადროს შეიძლება- სევდიანად გაიღიმა
- კაი კარგად
- კარგად - იღიმის თავის ჩანთას იღებს და მიდის

- საშინელი მამა გყავს - წუწუნებს კრავაი
- მას შენ არ გაუღვიძებიხარ- თმაზე და მაკიაჟზე ვანიშნე
- კი მაგრამ ლაინერი კინაღამ გამიფუჭდა
ლუკას კარი იღება და ორი დიდი გაბრაზებული ფიგურა გამოდის
- დილამშვიდობისა - გვიღიმის თორნიკე
ისევ ის გრძნობა
განცდა რომელიც მაიძულებს ჩემს საწოლში ჩავიმალო და ყველას და ყველაფერ დავემალო .
- დილამშვიდობის- თავს უქნევს საბა
- დილა მშვიდობისა - ლუკა ბაძავს საბას ,რაზეც კრავაი იცინის.
- დილა და მშვიდობა ერთ წინადადებაში არ უნდა იყოს - სანდრო ამბობს და კარადიდან ჭამს იღებს
- გაჩერდი მანდ ახალგაზრდა კაცო- დედა შემოდის და ხელიდან ჯამს ართმევს .
- მე ჩემი საუზმე მინდა - წუწუნებს სანდრო
- ჩვენ გავდივართ გარეთ და მე არ ვხარჯავ გულს საჭმელში რომელსაც მერე გადაყრით.- უბრაზდება მას.
- თორნიკე შეგიძლია ეკა ცოტახანს დამიკავო სანამ სხვა ბავშვებს მივხედავ.- დედა აწვდის თორნიკეს ჩემს პატარა დას
- ერთერთ მათგანს ვთხოვდი მაგრამ ვიცი როგორები არიან დილით და არ ვენდობი შეიძლება დაუვარდეთ.
-ჩემი და არ ჩამომივარდება - ამბობს საბა თითქოს ეწყინა
- გასულ კვირას დამაგდე- თვალი ჩავუკარი
- იმიტომ რომ დიდი ხარ
- არაფერი დიდიც არ ვარ ,შენ ხარ სუსტი
სანამ ყველა საუბრობდა ვუყურებდი თორნიკეს რომელსაც ჩემი და ეჭირა.

კი მაგრამ დედა მას როგორ ენდობა

მას შეეძლო მისი გატეხვა როგორც ჩემი გული გატეხა,რამდენიმე წამითაც როგორ შემეძლო მეფიქრა რომ მას გრძნობები ექნებოდა ვინმე ჩემს მსგავსთან ,მე მხოლოდ მისი საუკეთესო მეგობრის და ვარ მეტი არაფერი.
- კარგად ხარ?-საბამ ყურში ჩამჩურჩულა,რის გამოც შევშინდი ,როდის მოვიდა ასე ახლოს .
- კარგად ვარ - მოვშორდი მას
- ტირიხარ - ჩამჩურჩულა

სახეს ვიწმენდ და ვხვდები რომ ის მართალი.როდის მოხდა ეს? უფრო მეტი ყურადღება მმართებს.

- კარგი ერთი პრობლემა გვაქვს- დედა ჩამოდის კიბიდან და უკან ხუთი გაღიზიანებული ბავშვი მოჰყვება
- ჩემს ფურგონს მხოლოდ 11 ადგილი აქვს ამიტომ თქვენგან ორს მოუწევს სსსადილოში ცალკე მანქანით წამოსვლა.
- მე წავიყვან დეიზის - საბა ფეხზე წამოდგა და ყველამ მან შეხედა
- რაა-  გაკვირვებული ვუყურებ მის სულელურად მომღიმარ სახეს
- ოჰ! რა კარგია- დედას სახე უნათდება,ჩემი და საბას ერთად წარმოდგენაზე.

- რატომ გააკეთე ეს? - მას შევხედე
- ახლავე მეტყვი რა გაწუხებს- საბამ შემომხედა
- გზას უყურე - ვაწყვეტინებ სათქმელს
თავი ვინ გონია
- ეს ლილეს ეხება?
ღმერთო ნუთუ თორნიკემ მას უთხრა და მერე ლუკას რაც მოხდა

- იმიტომ რომ ნამდვილად გჭირდება რომ გადალახო ეს უბარალო სიმპატია თორნიკეს მიმართ.დამიჯერე ის ამად არ ღირს,არ გირჩევ მასთან ურთიერთობას ,მისი მეგობარი გეუბნები.- ამბობს საბა

დამიჯერე საბა ვიცი რომ ის ამად არ ღირს.

- ვოუჰ,არ მიდოდა შენი ატირება  მზისხივი ,არ ვიცოდი ის ასე ძალიან თუ მოგწონდა.- საბა დაპანიკებული დამყურებს
- მოკეტე- შევუბღვირე

საბა სასადილოს პარკინგთან აჩერებს მანქანას და გადავდივარ,მაგრამ მან ხელი ჩამჭიდა

- მოიცადე- ამბობს და მე კარს ვკეტავ.
- რა გინდა? - ამოვიოხრე
- ლილე შენი მეგობარია არა?- მეკითხება და მეც თავს ვუქნევ - მას მართლა მოსწონს თორნიკე და მასაც ლილე,ის რომ შენი მეგობარი იყოს მოგინდებოდა მისთვის ბედნიერება არა.
- თორნიკესაც მოსწონს?-უაზროდ ვუყურებ.
- კი ,ის არაფერს აკეთებს მასზე ლაპარაკოს გარდა და ძალიან აღელვებული იყო როდესაც ისინი- დეიზი შეწყვიტე ტირილი.
- ნაბიჭვარი ხარ- ცრემლებს ვიწმენდ და მანქანიდან გადასვლას ვცდილობ.
- არა მე უბრალოდ ვზრუნავ ჩემი მეგობრის დაზე,შენ მოგწონს ბიჭი რომელიც შენს მიმართ იგივეს არ გრძნობს ,და რომ მოსწონდე ის შენ გატკენდა ,ის ასეთია ,მიუხედავად იმისა რომ მას მოსწონს ლილე ,შეიძლება მასაც ატკინოს გული.
- ის ჩემი შეყვარებული იყო.