Forever mine ~ Pablo Gavi X Bankzitters

1.1- First look

Vandaag ga ik met mijn team (nationaal Nederlands volleybalteam) naar het internationale sportgala in Valencia. Er zullen onder andere volleyballers, voetballers en basketballers zijn. Ik ben wat spullen aan het inpakken. Er moeten alleen nog wat topjes in - en om niet te vergeten - mijn nachtblauwe gala jurk. Ik ben genomineerd voor Beste Nieuwe Sportvrouw. Mijn koffer zit vol en ik loop naar beneden. "Hey Senna je vergeet nog wat." zegt Matthy. "Uhm nee hoor, ik heb alles." antwoord ik. Robbie kijkt met een grijns op zijn gezicht van Matthy naar mij. "Weet je dat zeker?" Ik kijk hem vragend aan. Ze komen allebij op me aflopen en omhelzen me. Er klopt iets niet. Ze zouden me nooit zomaar knuffelen. "Wat je vergeten was is..." begint Matthy, "KUSSENGEVECHT!!" schreeuwt Robbie er achteraan. Ze beginnen vol op me in te slaan met kussens. "Jongens, hoe oud zijn jullie nou eigenlijk?" vraag ik vol teleurstelling. "16!!" roept Robbie enthousiast. Ze slaan me nog een paar keer, en dan hoor ik een auto toeteren. "Oh daar is Fleur, ik moet nu echt gaan. Weten jullie zeker dat je het zonder mij gaat redden?" vraag ik grapperig. Matthy kijkt me kinderachtig aan. "Jahaaa" Ik schud mijn hoofd. "Nou, doei kleutertjes." zeg ik, en ik doe de deur open. "Succes Senna!!" roepen ze in koor. Ik lach, en stap de deur uit.

Tijdskip

Het vliegtuig is net geland, en ik ben best moe. Morgen is het sportgala, en daarna blijven we hier nog 5 dagen. Lekker een weekje weg van die kleuters. We lopen naar de band waar onze koffers straks op komen. "Heb je er een beetje zin in?" vraagt Fleur. "Ja heel erg, eindelijk weg van die drukte." Fleur lacht. "Misschien kunnen we beide nog wel een hottie vinden hier." Ik lach met haar mee. "Hopelijk."

Tijdskip

Het is eindelijk zover. Vanmiddag is het gala! Ik kijk op de klok, die naast mijn bed in de hotelkamer staat. 10:38. We moeten om 13:00 met ons team verzamelen in de lobby van het hotel, waar we met onze eigen bus worden opgehaald. Fleur draait zich naar me om. We liggen samen op een kamer. "Zullen we ons zo klaarmaken? Ik heb er echt veel zin in!" zegt ze. "Het is nog maar 10:40," zeg ik. "misschien moeten we eerst ontbijten." Lachend stappen we uit bed. Er hangt al een tasje met eten aan de deurklink, dus we kunnen meteen ontbijten. Na het ontbijt kleden we ons meteen aan. Fleur kijkt me aan. "Wauw, jouw jurk is zo mooi!" zegt ze. Ik lach naar haar. "Die van jou is ook echt prachtig! Dat rode staat jou zo goed!" Fleur krijgt ook een glimlach op haar gezicht. Een half uurtje later lopen we samen naar de lobby. Het hotel is ook echt heel mooi; overal in de lobby staan rode, fluwelen stoelen met een goud randje. De vloer is gemaakt van zwart glas. Super chique dus. De rest staat al op ons te wachten. "Oke goed, we zijn er allemaal. Volg mij maar naar de bus." zegt de coach. We stappen de bus in. De bus is erg ruim en comfortabel. Iedereen gaat zitten, en we krijgen te horen dat we 20 minuten moeten rijden. Dat valt nog mee. Ik pak mijn telefoon. Hij is helemaal overladen met appjes en snaps. Allemaal mensen die me succes wensen. Ik beantwoordt alles vluchtig en als ik daar klaar mee ben, zijn we er al.

Als we de bus uit gestapt zijn, zie ik al veel andere teams en spelers. Ik kijk een beetje rond en 1 speler valt me op. Ik blijf naar hem staren. Zijn mooie bruine haren passen goed bij zijn zwarte pak. Ik blijf iets te lang kijken, en dan kijkt hij terug. Ik begin te blozen en kijk weg. Snel loop ik achter de rest aan. We lopen naar binnen en we krijgen allemaal een kaartje met onze naam en stoelnummer. We zitten allemaal op de 3e rij. Perfect om alles goed te zien. De zaal stroomt al aardig vol, en als iedereen zit, dempen de lichten.