ArLin🦋

•5•

🌒

İyi Okumalar ⚡️

Okurken satır arası yorumlarınızı bekliyorum.. 

Sizi etkileyen kısımlar, güldüren, üzen vs merak ediyorum.. 

Okumak mutlu ediyor. 

Bölüm 5

Aylin'in Ağzından 

Sadi hoca bizi kurtarıp okula getirdiğinde içimizde garip bir heyecan vardı. Biraz önce ikinci kez durmuş olduğunu düşündüğümüz zamanın şimdi yeniden akmaya başlaması çok garipti.

İyi ki Sadi hoca gibi insanlar vardı, yoksa bizim masum olduğumuza kimse inanmayacaktı.

"Gelincikler ikinci şansınız bitti şimdi üçüncü şansınız başlıyor. Ne olursa olsun bu kapıdan girince bundan öncesi yaşanmamış sayılacak ve sadece geleceğinize bakacaksınız söz mü?"

Hepimiz birbirimize baktık önce sonra Sadi hocaya dönüp "Söz.." dedik. Kapıyı açıp dersi böldüğü için özür diledikten sonra güzel bir şaka yaptı.

"Dersten cezaevi arabasıyla kaçmaya çalışan beş gelincik yakaladım hocam, tuttum kollarından getirdim." 

Kolunu bize doğru uzatınca önce Mert sonra ben, Melek, Zülfikar ve Can sınıftan içeriye girip yerimize geçtik. Bizi yeniden görüp mutlu olan insanlarla göz göze gelebilmek çok keyifliydi. 

"Kelebekler sözüm size. Bundan sonra artistlik yaparsanız, artistliğin Allah'ını görürsünüz. Hadi iyi dersler." Son pastasını koyunca Vural ve Sevda'nın yüzü değişmiş, Araz da onlara bakmıştı bıyık altından güler gibi. 

🦋👑

Dersten sonra tek başıma yürümek istediğimi söyledim. Bizimkiler her zaman ki yerimize geçerken ben eve dönüş yoluna girdim. 

Sokağın sonunda arkası dönük Araz'ı görünce elim ayağıma dolansa da toparladım hemen. Yine ne arıyorsun ki kapımda? Geldiğimi görür görmez toparlanıp yanıma yürüdü hemen. 

"Prenses.."

"Araz.."

"Dönmene sevindim." Gözlerinin içi gülüyordu. Bakıp gitmek isterken gözlerimi kaçırmak zorunda kalıyordum.

"Dönebilmeme bende sevindim. Sen neden buradasın peki?" Sorduğum soruyla heyecanlandı. "Sonuçta tamam beni üzmelerine izin vermeyeceksin dedin doğru ama gelinciklerden haz etmiyorsun demiştin."

"Aslında buradayım çünkü hepimizi şaşırttın, şaşırttınız." Dediğinde şaşırmadım desem yalan olurdu. "Biz çok gidenler gördük hiçbiri geri dönmedi, ama sen döndün."

"Şu an burada hiç konuşmuyor olabilirdik Araz. Belki de ben içeride çoktan eski koğuşuma dönmüş, yeniden özgürlüğüm gelsin diye bekliyor olabilirdim."

"Ama gitmedin. Bak Sadi hoca süper kahraman gibi yetişti, elinizden tuttu. Benim başaramadığım şeyi yapıp geri getirdi."

"Doğru Sadi hoca, hakkını asla ödeyemeyiz." Yavaşça yürümeye başladığımda Araz da takip ediyordu. "Biliyor musun bence Sadi hocaya güvenmelisin Araz. O bizim şansımız, sizin, bizim hatta tüm Karabayır Lisesi'nin."

"Öyle.. İlk geldiğinde diğer hocalar gibi kafa tuttum, kelebekle şov yapıp korkutmak istedim ama o, anlamak isteyip dersimizi bildirdi bize. Hep bana elini uzattı, olduğum yerden çıkış yolunu gösterdi."

"Olduğun yer? Neresi ki orası?"

"Hiç bilmesen daha iyi.. Aslında benim gibi birinin, senin gibi bir prensesin olduğu yerde bulunması bile tehlikeli."