Oh who is he ? - Minsung

Chapter -2-

You
---
Minho, işin yoksa hemen eve gelebilir misin birşey konuşmamız gerekiyor

Minho
---
Üzgünüm bebeğim fazla işim var ama yarım saatliğine gelebilirim

You
---
Peki bekliyorum

Minhonun mesajından sonra kendimi koltuğa bırakıp başımı iki elimin arasına aldım Jisung çitayı an be an aşıyordu ve bu beni korkutuyordu ne yapacağımı, nereye gideceğimi bilmiyordum.

Jisung ile arkadaş olduğumuz zamanda üniversite zamanındaydık 8 kişilik arkadaş grubumuzda kendimizi aile bireyleri gibi görürdük ve birbirimize bağlanırdık ama bu bağlantı mezuniyet partisinden önceki gecede son bulmuştu, ondan sonra ise farkı şehirlere ve ülkelere ayrıldık ve bir daha eskisi kadar samimi olamadık.

Kapının çalmasıyla beraber yavaşça ayağa kalkıp kapıya ilerledim, kapıyı açtığımda karşımda minik sırt çantası ile duran minhoyu sıcak bir gülümseme ile karşıladım.

Minho içeri geçip koltuğa oturduğunda sohbeti açmamak için direndim ama bunu birgün yapmam gerekirdi

"Minho konu... Jisung"

Minho duraksadı ve derin bir iç çekti

"Bu sefer neler oldu seungmin ?"

"Ne ima ediyorsun Minho ? istersen mesajları gösteririm düpedüz tehtid etti ve bunu ilk kez yapmadığını biliyorsun"

"Seungmin dinle, Jisung sadece beni seviyor ve buna diyebileceğim birşey yok sana hiçbir şey yapamaz bebeğim benim jisung'ı sevebileceğime ihtimal bile verme..."

"5 sene önce öyle demiyordun"

"Seungmin lütfen sadece aptal ergenlik zamanları bunlar, sana dediğim gibi aramızda olan şey 1 yıl dahi sürmedi güven bana seni tanımadan önce jisung benim için sadece bir... flörttü Tamam mı ?"

Derin bir of çekip peki dedim minho bana küçük bir sarılma seremonisi gerçekleştirdikten sonra beni öperek hızlıca kalktı

"Müşterilere yeni çizimler gerek değil mi ? Gitmem gerek akşam dışarda yiyelim görüşürüz"

Başımı sallayarak yetindim çünkü moralim aşırı bozuktu belki Minho beni geçiştiriyordu ? Üniversitenin 3.senesinde birlikte olmuştuk yani yaklaşık 3-4 senedir beraberdik ama minhonun benden sakladığı üstü örtülü seyleri anlayabiliyordum bunların beni hayal kırıklığına uğratcağını sezebildiğime rağmen doğruların yüzüme vurulmasını istiyordum

Belki gerçek bir hisle sevilmek...

.
.
.
.