nergis çiçeği,tk

Flechazo

Günler geçmişti Taehyung'un aklında hala o çocuk vardı. Böyle bir zamanda, sanata değer verilmeyen bir zamanda, onun en sevdiği huzur bulduğu yerde resim çizen o adamla tanışmak istiyordu .

Ertesi gün yine gitti huzur bulduğu o yere ve yine o vardı, gitmek ile gitmemek arasında kararsız kaldı.
Nasıl başlayacaktı ki onunla konuşmaya, ne diyecekti ki ona?

Vazgeçti konuşmayacaktı. Ta ki o adam ona dönene kadar. Dünya'da gördüğü en güzel adamdı bu adam.
Bu dünya için çok fazla güzeldi, tıpkı bir sanat eseri gibiydi yıldız gibi parlayan gözleri vardı.Sanki kendini dünyanın kirine bulaşmaktan koruyabilmiş gibiydi..
Annesinin gönderdiği bir melekdi sanki.

Sonunda artık kaybedecek bir şeyim yok dedi ve konuşmaya gitti .

"Bu zamanda sanata ve sanatçıya değer verilmiyor ama sizde benim gibi değer veriyorsunuz demek ki." dedi Taehyung.

Jungkook ona doğru dönerek:
"Evet sanata değer verilmiyor.
Zaten neye değer veriliyor ki sanata değer verilsin." diye güldü sinirden.

"Ee peki siz sanata değer veren insan,bu dağda ne buluyorsunuz da buradasınız? Sonuçta bu dağ özgürce yaşamayan insanların tek kurtuluş yolu, sizi buraya iten şey ne acaba?" diye sordu Jungkook.

Taehyung jungkookun yanına oturdu ve

"Dünyanın adaletsizliği, insanları sınırlar içinde tutmaya çalışmaları, özgürce yaşamayan insanları kimsenin duymaması. h
Her şeye kulak kapatıp göz yumup, insanların birer köle gibi kabul etmesi bunlar beni buraya itiyor ressam bey.
Zamanında bende buraya gelip şiirler yazardım sonrasında babam yüzünden bırakmak zorunda kaldım ama siz asla bırakmayın devam edin." dedi ressamın çizdiği resme bakarken

"Çok güzel çiziyorsunuz sakın bu yeteneğinizi heba etmeyin insanları dinlemeyin." dedi Taehyung.

"Biliyor musunuz aynı sebepten şuan burda duruyorum özgür olmak için buraya geliyorum. Bakın mesela kuşlara ne kadar özgürler ta ki bir avcı gelip onu vurana kadar insanlarda böyle normalde özgürler ama ta ki onlardan üstün biri onu kendine tutsak edene dek. Kuşlar ölüyor şair bey peki insanlar öyle mi?
Hayır değiller ölmüyorlar ama ölümden beter bir hayata maruz bırakılıyorlar.
Siz de böyle olmayın sizi sevdiğiniz şeyden uzak tutan kişiye tutsak olmayın şiir yazmaya devam edin hatta bir gün yazdığınız şiirlerden birini de bana getirir misiniz? Okumak isterim." diye sordu.

"Tabiki getiririm en sevdiğim şiiri saklamıştım onu getireceğim size ve ressam bey, ben kimseye tutsak olmayacağım ne bir avcı tarafından vurulan bir kuş ne de birine tutsak biri olmayacağım."

Sonra tekrar güneşin batışına denk geldiler.
"Şair bey ben güneş batarken hep dilek dilerim benimle birlikte dilek diler misiniz?" diye sordu. Taehyung kabul etti ve orada ikiside dilek dilediler aslında ikiside aynı şeyi diledi ama bilmiyorlardı. İkiside karşı kraliyette yaşamamasını diledi ama bu imkansızdı tıpkı dünyada adaletin sağlanması gibi imkansızdı.

Jungkook eve gittiğinde içi kıpır kıpırdı dün dilediği dilek gerçek olmuştu tıpkı kendisi gibi bir insan bulmuştu ismini bile bilmediği bir adam onu şuan mutluluktan havaya uçuruyordu,onun şiirlerini okumak için dört gözle bir daha ki buluşmayı bekliyordu. Umarım bugün dilediği dilek de kabul olurdu yoksa bu hikayenin sonu mutlu bitmezdi.
O böyle bitmesini istemiyordu mutlu son istiyordu.

Yıllar önce yaşanan bir evlilik yüzünden olmuştu aslında her şey, zamanında iki krallığının prensi ve prensesinin evliliği yüzünden,bu evlilikten sonra her şey değişmişti.Prens prensesi aldatana ve prensesin intihar etmesine kadardı bu mutluluk, sonrasında hiç bir şey eskisi gibi olmamıştı.İki krallığın düşmanlığı onlara böyle anlatılmıştı...

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum iyi okumalar 🤎🍂