Mahigit ilang taon na rin pala nung huli nating pag kikita, pag uusap, yung tipong hindi pa tayo naiilang sa isa't isa may mga ngiti sa labi at masaya. Iba yung dating tayo, malayong malayo sa ngayon.
Iba parin yung dating tayo . .
Ibang ibang yung ikaw na nakilala ko ngayon, ngunit kahit na ganoon masaya parin ako para saiyo. Mas masaya kana ngayon, maliwanag na muli ang iyong mga ngiti, may ningning ang mata.
Akala ko, malilimot kita. Pero gabi gabi akong ginagambala ng mga nagawa ko nuon na lubhang pinag sisihan ko ngayon. Kaya naman pumunta ako dito sa coffee shop, kung saan tayo nag kakilala at kung saan nag simula ang lahat.
Sana pala umamin na din ako, sana pala hindi ako umiwas sa 'yo, sana pala sinabi ko na din yung nararamdaman ko. sana...sana...
I was drinking my coffee in our favourite coffee shop, narinig kong bumukas ang pinto ng coffee shop kaya naman kaagad akong napatingin. Sumilay sa aking labi ang isang ngiti nung makita kita. Nung una akala ko ay mag isa ka lamang, ngunit hindi. May kasama kang iba, may ngiti ka sa labi habang hawak mo ang kamay niya.
While I was staring at you, I realized I was just hurting myself more. I still cannot accept the fact that you've already moved on.
It still hurts my heart, seeing you with another woman. I realized that I still haven't moved on from you, I was just fooling myself.
Still trying to get over on you,
Trix.
YOU ARE READING
Dear Destiny
Short StoryA diary of a girl with a wounded heart. Etiam sanato vulnere cicatrix manet. I didn't know that I will regret after doing those actions. "I never thought it will be this hard.." I choose myself that time, I choose my peace, I choose to love myself...
