Kur'an-ı Kerim'in Bilinmeyen Mucizeleri (Neden Taklit Edilemez.)

38 -

Kur-an Kara deliklerden dahi bahsetmektedir...
Vaka Suresi 75. ve 76. Ayet. Ayetler şöyle geçiyor:
"Hayır. Yıldızların mevkilerine (son bulmasına) yemin ederim. Eğer bilirseniz bu gerçekten büyük bir yemindir."

Yıldızların da bir sonu var. Yaşıyorlar ve bir yaşlılık süreci geçirdikten sonra ölüyorlar. Yıldızlar büyüklüklerine göre bir son yaşıyorlar. Çok büyük yıldızlar kara delik oluyor. Daha küçük yıldızlar işte mesela kırmızı dev oluyor, daha sonra beyaz deve dönüyor. Veya nötron yıldızı oluyor. Farklı şekilde sonlar bekliyor hepsini.

Kur'anda mevki ifadesi birçok yerde 'bir şeylerin son bulduğu yer' anlamında kullanılıyor. Mesela Kehf Suresinde, suçluların cehennemde sonlarını bulmasını ifade ederken mevki kelimesi kullanılmış. Yani bir şeyin son bulduğu yer... Kur'anda böyle birçok yemin etme, vurgulama çok görülür. Fakat bilirseniz bu büyük bir yemindir ifadesi, bir tek Vaka suresinde kullanılıyor. Ve yıldızlarla ilgili kullanılıyor.

Yıldızlarla ilgili baktığımızda evren içinde gerçekten çok büyük diyebileceğimiz fenomenler kara deliklerin içinde. Bütün yıldızların sonu senaryolarında -nötron yıldızı olsun, kırmızı dev olsun- hepsinde karşımıza çıkıyor. Mesela kara delikte bizim güneşimizden büyük yıldızlar kendi içlerine çöküyorlar ve içlerine çöktüklerinde oraya gelen ışık bile ondan kurtulamıyor. Işık çok çok hızlı gitse bile yer çekiminden kurtulamıyor yani. Işık bile kurtulamadığı için, ışığın oraya çarpıp bize gelmesi mümkün değil. Bu yüzden onları göremiyoruz ve bu yüzden isimleri kara delik. Çünkü uzaydaki cisimleri görmemiz, onlara ışık çarpıp da bize gelmesiyle oluyor.

Kara delikler görülmüyor yani. Fakat biz onu matematik hesaplardan biliyoruz. Aynı zamanda önceden matematik hesaplarla keşfettiğimiz şeyi, kara delik olduğunu düşündüğümüz yerde etrafına yapılan etkileri incelediğimizde, o matematik hesaplarımızda birçok şey tutuyor. Ve böylece kara deliklerin varlığından bilim dünyasında şüphe eden kişi yok denebilir.

Vaka 75-76'ya dönersek, burada yıldızların son bulmasında olağanüstü bir fenomen olduğuna Kur'an dikkat çekiyor. Mevkilerine, yani son bulma alanlarına dikkat çekiyor ve 'bilirseniz bu büyük bir yemindir' diyor. Burada büyük bir olay olduğuna dikkat çekiyor. Mesela nötron yıldızlardan bir kaşık alsanız, o milyonlarca tona karşılık gelebiliyor. Kırmızı devin de bir kaşığı milyonlarca ton ağırlığa karşılık geliyor. Ve ışığın bile kaçamayacağı kadar müthiş bir çekim gücü uyguluyorlar. Bunlar insan zihninin zor kavrayacağı kadar büyük olaylardır. O yüzden ayette büyüklüğe ve son bulmasına dikkat çekilmektedir.

Antik Yunan'dan beri, mesela Aristoteles'in yıldızların ezeli bir yakıtla yakıldığına inandığını görüyoruz. Ve uzun dönemler boyunca yıldızların sonsuz olduğu inancı vardı. Bilimin yakın zamanda bunun aksini belirtmesi ve Kur'anın bilimle uyuşması, kutsal kitabımızın yüceliğini bir kez daha tasdiklemiştir.