15.ემოციები

170 16 6
                                    

მზე ნელ-ნელა ილეოდა,ჯი JT კომპანიის წინ იდგა და სიგარეტს ეწეოდა,თითქოს რაღაცისთვის იკრებდა ძალებს,ცოტახანში შენობაში შევიდა და ეგრევე მაღალი სართულებიეკენ დაიწყო სვლა,მალე სიგნალიზაცია ჩაირჩო ყველა გასასვლელისკენ მიიწევდა მხოლოდ მწერალი მიდიოდა საპირისპირო მხარეს.

°°°
ნახევარი საათის შემედეგ:

ჯი ჯონქუქის კაბინეტში სკამზე მოკალათებულიყო,ფეხები მაგიდაზე შემოეწყო ხელში თავისი წიგნი ეჭირა რომელიც უამრავი სტიკერით და ჩანაწერებით იყო აჭრელებული ხოლო ბოლო ფურცელზე დიდი ტექსტი ეწერა,ჯიმ ღმად ჩაისუნთქა და ხმა მაღლა კითხვა დაიწყო.

"იმ დღეს რომ გეთქვა ეს ყველაფერი რო ტყუილი იყო რო თავიდან თამაშობდი და მერე შეგიყვარდი მაშინ რო გეთქვა ხმა მაინც რო ამოგეღო დაგიჯერებდი ვიდრე ახლა,ნდობას ვერასდროს დააბრუნებ.

წყეულიმც ვიყო შენ რო გაგიცანი,ჯოჯოხეთში დაიწვას ის დღე ის მოგონებები რაც შენთან მაკავშირებს,მაბრაზებს ის ფაქტი რო თავი ასე გაგასულელებინე ზიზღს ვგრძნობ შენ მიმართ მწერალო ჩოი ჯი"

კითხვა დაამთავრა და მაშინვე ცრემლები წასკდა.

°°°
ჯონქუქი დერეფანს მიუყვებოდა თავისი კაბინეტისკენ თან პიჯაკის მაჯბს ისწორებდა.

(ჯონქუქი)ცრუ სახანძრო განგაში,მაღიზიანებს!ერთი პატარა გოგოს ხრიკი იყო.-ჩაეცინა და ოთახის კარი შეაღო ღიმილი წამიერად გაუქრა როგორც კი ჯი დაინახა,მწერალის სახეზეც არ იგრძნობოდა ოდნავი სიხარული.

(ჯი)გამარჯობა!

(ჯონქუქი)გაგიმარჯოს!ყველაფერი ტყუილი შენი სტილია მათ შორის ხანძარი.

(ჯი)ჯონქუქ.-ნაღვლიანით ხმით წარმოთქვა.

(ჯონქუქი)არა არა თუ უწინდებურად ჩემი სახელი უნდა იმეორო გასასვლელი აქეთა.-ხელით კარებისკენ მიუთითა.

(ჯი)თავხედი ნუ იქნები.

(ჯონქუქი)აქ რა გინეა და მაგიდიდან ფეხები ჩამოწიე უზრდელი ნუ ხარ.-ჯი დაემორჩილა.

MY MIND  ჩემი გონებაWhere stories live. Discover now