"Anne sence iyi bir şey çıkarmı?" Annem hıckırıklarının arasında "bilmiyorum Cenet gözlüm" dedi ve bana sarıldı.
Yaklaşık bir saatir süren toplantıdan tek bir haber yoktu.
Yanımda olan kıza baktım. Hacer. Abisi bana platonik aşık bu yüzden de korkuyordum.
Azad Haşimoğuları. Benim ismimi orospuya çıkaran adam dı Azad.
Birden içeriye. Abim Selo girdi. Direk benim kolumu tutarak oturduğu yerden kaldırıp peşinden sürükleyerek Şark odasına getirdi.
Abim Selo kolumu sert bir şekilde bıraktı.
Bir çift siyah parlak kandıralar ile bakıştım.
"Buyur ağam Efnan bundan sonra senin!" Dedi abim olacak şahıs.
Karşımda yüzünü görmediğim adam benim sol kolumu tutarak ayağıyâ kaldırdı. Kolumu bırakmadan kapıya ilerledi.
Ben daha olayı çözememişken beni redman götürüyordu bu adam.
"Anne! Yardım et! Anne!" Diye bağırdım. Ama kimse bana cevap vermedi nede bir şey yaptı.
Konağın kapısına gelince kolumu tutan iri burdan bir den durdu. Yavaş bir şekilde bana döndü.
Bölüm Sonu.
Bu benim ilk yazdığım kitap tı.
Umarım güzel olmuştur.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
YOU ARE READING
EFNAN ZOR TÖRE
Non-Fiction"O çocuk bu dünyaya gelmese eğer O zaman sana yapacaklarımdan kork Efnan!" Dedi Azad ağa ve odadan çıktı. arkasında eli karnında Efnan kaldı.
