Meb canımın içleri. Bölüm geç geldi biliyorum. Özür dilerim. Sınav haftalarında olduğum için pek bir giremiyorum. Hemde biraz rahatsızdım. O yüzden yeni yazdım.
Bu bölümü hızlı geçicem. Ve iler iki bölümlerde. Oralara dönücem.
Okumadan önce:
Oy vermeyi ve satır arası gerçek yorumlar yapmanızı tavsiye ediyorum.
İyi okumalar.
__
"Artık buradayız!" Dedi evin kapısını açan Alpaslan.
"Sonunda" dedim ve Alpaslanin peşinden içeriye girdim.
...
5 saat önce Adıyaman:
Welet ağa tüm Adıyamanı sıraya dizmiş "LAN NEREDE BU" diye kükrüyordu.
Feray yoktu! Bulmmaıyordu onu!
"Oğul kızım hani benim" dedi Nazife hanım perişan bir halde damadına bakıyordu. Gözleri şişmiş bir halde. Avlunun ortasında dizlerini dövüyordu.
"Bilmiyorum!" Dedi Welet ağa ve avlunun kapısına doğru ilerledi.
Kalbinde bir acı vardı.
Ya feray Bir şey olduysa?!
Diye için de bir ses vardı.
"Hayır olmadı! Olamaz ona bir şey!" Dedi ve yanında ki adama döndü. "Arabaları hazırlayın! Adıyamda bakınmadık yer! Bakılmasın taş bırakmıyacak sınız!" Dedi ve Elini kalbinin üzerine kaydu. Yavaş haraketler ile okşadı. "Nerdesin be güzelim! Nerdesin? Çabuk gel be kadın bu acı sen gelince bitecek!"
Dedi ve elini kalbinin üzerinden çekip kapının önüne gelen arabalara bakıp. En önde bulun arabaya doğru adımladı. Arabada olan koruma on koltuktan inip ağası için kapıyı açtı ve geri çekildi.
Welet ağa hızla kapattığı arabanın kapısı ile yola koyuldu.
Arkasındaki arabalarda ağasını takip etiler.
.
.
.
2 hafta sonra:
"Günaydın!" Dedi Alpaslan. Salonda koltukta oturmuş Sabahın Sultanı Seda Sayan'ı izleyen Feraya baktı.
Ona doğru dönen kız ile gülümsedi. "Günaydın dedi ve oturduğu yerden kalkan Ferayı dikat ile izliyor du.
"Ben sana kahvaltı hazırlayayım" dedi ve mutfağa doğru ilerledi.
Alpaslan, Ferayın kalktığı yere kendini bıraktı.
Derin bir nefes aldı. Ferayın kokusu ciğerlerine dolar ken televizyona çevirdi bakışlarını. Her sabah kalkınca salondan gelen seda sayanın sesi ile kendini garip hissediyordu.
.
.
.
Adıyaman dan devam editoruz:
Welet ağa iki haftadır ne uyumuş. Nede doğru düzgün bir şey yemişti.
Odasına bile bir iki kere girip kıyafetlerini alıp çıkıyordu.
Odada Ferayın kokusu onu öldürecek bir hale getiriyordu.
"Neredesin be kadın" dedi ve elindeki silahı hedefe doğrultu ve ardı, ardına sıktı.
Etraftaki admaları ağalarındaki hırsı. Öfkeyi. En çokta Acıyı görüyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BERDEL
Non-Fiction17 yaşında bir kız çocuğu daha hayatının baharında bir kız Berdele kurdan düşüyor. O Feray Bartan'dı Bartan aşiretinin biricik kızı. Ama karşısındaki kişi Welet XİRAT'ın kimseye hesap vermeyen Adıyamanda sözünü geçiren tek kişi. ... "Anne ben istemi...
