რაც გამოჩნდი!(დასრულებული)

2

უკვე ერთი კვირა გავიდა რაც მუშაობა დავიწყე, ყველაფერი კარგად მიდის, ბებია საავადმყოფოში დაწვა, რადგან აზრი არ შემიცვლია.

დღეს ადრე ავდექი, ყველა გავაღვიძე და საქმეს შევუდექით. მზარეულმა საუზმე გაამზადა, მე გოგოებს მაგიდის გაშლააი დავეხმარე. მალევე ზემოთ ავედი ოთახების შესამოწმებლად, ყველა ქვემოთ იყო ჯონქუქის გარდა, მისი ოთახის კარები უნდა გამეთო რომ გაიღო მეც ინერციით დავეჯახე, ავიხედე ხა ჯონქუქი იყო. ჯანდაბა.

მე: ბატონო ჯოქუქ, მაპატიეთ თქვენს დაძახებას ვაპირებდი და...ხო,.. საუზმე მზადაა._ვთქვი და ეგრევე ქვემოთ ჩავირბინე.

მე: დეა, ბატონ ჯონქუქს მისი წვენი მოუტანე.
დეა: ახლავე .

ყველა სასაუზმოდ დაჯდა, მე და მზარეულმა ჩვენი ადგილები დავიკავეთ, ამ დროს კი ტელეცონზე ზარი შემოვიდა.

მე: გისმენთ?....რა?...ვთქვი და თვალებში დამიბნელდა.

ჯონქუქის პოვ:

დღეს დილით, ავდექი გავემზადე, ბიჭებთან ერთად მივდივარ, ბოვლონგის სათამაშოდ. კარები გავაღე და ინერციით შემოვარდა ლისა, ძალიან საყვარელია, თავის სათქმელი ძლივს მითხრა და აწითლებული გავარდა ოთახიდან

ქვემოთ ჩავედი და საუზმობა დავიწყეთ, ლისას დაურეკეს თუ არა ეგრევე ფერი დაეკარგა სახიდან, მალევე გონებაც დაკარგა. ყველა შეშინებული და გაკვირვებული იყო, თუ რა დაემართა მას
ავიყვანე, დივანზე დავაწვიმე და ოჯახის ექიმს დავურეკე.
ექიმი: ნერვიულობის ბრალია, მალე გაიღვიძებს, როდესაც გაიღვიძებს ეს წამლები მიეცით და თავს კარგად იგრძნობს_თქვა და წამლები გამოგვიწოდა

ნახევარ საათში ლისამ გაიღვიძა, ეგრევე წამოხტა
მე: ფრთხილად ლისა, ჯერ ისევ სუსტად ხარ.

ლისას პოვ:
თვალებს ვახელ და ეგრევე ადგომა დავაპირე მაგრამ თავბრუს ხვევის გამო პირვანდელ მდგომარეობას დავუბრუნდი
წინ ჯონქუქი დამხვდა.
ქუქი: ფრთხილად ლისა, ჯერ ისევ სუსტად ხარ.
მე: რამოხდა?
ქ.ჯეონი: გული წაგივიდა, რამოხდა?
მე: არა, უნდა წავიდე, გთხოვთ ცოტახნით წავალ_ვთქვი და თან ცრემლები მომდიოდა.
ქუქი: ლისა რა მოხდაა, ვინ დაგირეკა.
მე:ჯანდაბა,ჩემი ძმის ავტობუსი ავარიაში მოხდა_ვთქვი და ხმამაღლა ავტირდი.
ქ.ჯეონი: კარგი ლიზ წადი, ჯონქუქ წაიყვანე.
მე: არაა საჭირო.
ქუქი: როგორ არაა წავიდეთ
მე: კარგი, მადლობა