რაც გამოჩნდი!(დასრულებული)

13(დასასრული)

გამარჯიბა, მე ლისა ვარ დიახ, ის გოგო რომელიც ფიქრობდა, რომ ყველაზე უბედური
ადამიანი იყო, არაფერი არ გააჩნდა. ყიველ ღამეს იმაზე ფიქრში აატარებდა, რას წარმოადგენდა, ვინ იყო და საერთოდ რატომ ცხვრობდა... მაგრამ დღეს? ნუთუ იგივე ფიქრები მაქუხებს? არა, რათქმაუნდა არა, მე დღეს ყველაზე ძლიერი ქალი ვარ, რადგან მყავს იჯახი, შვილი, მყავს ყველაზე მზრუნველი და თბილი ძმა, რომელიც ყიველთვის გვერდში მედგა და ჩემი ესმოდა, მყავს ბებო, რომელიც ჩვენთვის სულ იმას ცდილობდა, რომ ჩვენ მშიბლების დანაკლისი არ გვეგრძნო, მყავს დედამთილი, რომელიც ჩემზე ისე ზფუნავს, როგორც რამდენიმეწლისწინ დედა ზრუნავდა და ეს ფაქტი ძალიან მახარებს.
   მყავს მეგობრები, ისინი ყიველთვის ჩვენთან ერთად იყვნენ. ისინი დაგვეხნარნენ ბევრ რაღაცაში და მათი ძალიან დიდი მადლობელი ვარ!

და ბილოს მყავს ქმარი და საუკეთესო მეგობარიი, რომელთან ერტადაც ბევრი გამივიარე და ვიბრძოლეთ, ეომ დღევანდელი დღე ყოფილიყო, ერთად ყოველთვის.

ჩემთვის ეს ცხოვრება არაფერი იყო სანამ ჯინქუქი არ გამოჩნდა.

-ლისა წამოდი, ჯიჰუმ გაიღვიძა და ატყდა დედასთან მინდაო.
-კარგი წავიდეთ
-და რას წერ?
- ყველაფერს რაც აქამდე გამოვიარეთ, იმას, რომ რაც გამოჩნდი, იმის მერე შეიცვალა ყველაფერი, უკეთესობისკენ
- რაც გამოვჩნდი?
-რაც გამოჩნდი!

--------------------------------------
ჩემი პირველი ფიკი უკვე დამთავრდა, ძალიან დიდი ხანია რაც ამ მითხრობას ვწერ იმედია მიგეწინებათ! მადლობა ვინც ჩემს ფიკს კითხულობა!

❤️💙💙