หลังจากแต่งหน้าทำผมเสร็จชั้นเดินออกมาสูดอากาศอยู่ที่ระเบียงตรงทางเดิน
"อากาศดีเนาะว่ามั้ย" ผู้มาใหม่กล่าวขึ้นทำลายความเงียบของชั้น ชั้นหันไปมองนิดนึงแล้วกลับมาสนใจสิ่งทีาอยู่เบื่องหน้าเหมือนเดิม
"อืม นายชื่อลุคใช่มั้ย"
"ชั้นดีใจนะที่เธอยังจำชื่อชั้นได้" ผู้มาเยือนที่มีนามว่าลุคพูดก่อนจะหันมายิ้มให้ชั้น มันเป็นรอยยิ้มที่จริงใจมาก
"ฮ่ะๆ งั้นชั้นคงต้องหาเหตผลดีๆซักข้อเพื่อที่จะลืมนาย" ชั้นเค้นหัวเราะก่อนจะหันไปพูดกับลุค
"เธอแม่งโคตรเย็นชาเลยวะ"
"แค่กับบางคนเท่านั้นแหละ"
"งั้นยกเว้นชั้นซักคนได้มั้ย"
ตึกตัก ตึกตัก
ชั้นหันไปมองหน้าลุค ซึ่งชั้นพึ่งจะรู้ว่าหน้าเราใกล้กันมากจนจมูกเราเกือบจะชนกัน
"ฮ่าๆๆ คงได้มั้ง" ชั้นหัวเราะกลบเกลื่อนแล้วหันหน้าหนี
"ฮ่าๆๆ เวลาเธอยิ้มนี่โคตรน่ารักเลยว่ะ"
"ใครๆก้พูดกับชั้นแบบนี้" ชั้นยืนกอดอกพร้อมเชิดหน้าขึ้นอย่างมั่นใจ
"หลงตัวเองชะมัด"
โอ้ยยย!!
"เบธนี่เธอโขกชั้นทำไมเนี่ย!!" ชั้นโขกหัวอีลุคไปโป๊กนึงข้อหามากล่าวหาว่าชั้นหลงตัวเอง ชั้นทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วหมุนตัวเดินหนีทันที
หมับ
"แกล้งชั้นแล้วเดินหนีหรอยัยตัวดี"
ฟอดด~~~
ลุคขว้าข้อมือชั้นไว้ได้ทันแล้วดึงชั้นกลับมาแบบที่ชั้นยังไม่ทันตั้งตัวทำให้ชั้นถลาเข้าไปในอ้อมกอดลุคทันทีก่อนที่จะ..
.
.
.
กรี๊ดดดดด ลุคหอมแก้มชั้น ชั้นยืนนิ่งเบิกตาโต ช็อค!!
"ฮ่าๆๆๆ ลูกตาจะถล่นออกมาแล้วแม่คุณ" ลุคพูด แล้วหัวเราะก่อนจะกระชับแขนให้รัดตัวชั้นแน่นมากขึ้น
YOU ARE READING
BOOBY | lrh
Fanfictionมันคงถึงเวลาที่ชั้นต้องเปิดใจรับคนอื่นๆเข้ามาในชีวิตมั่งแล้ว นายได้สิทธิ์นั้น I
