zeyno yavaş adımlar ile aşağı indi ve gülüşen cemre ile çağrı'yı izlemeye başladı
Çağrı:cemre şu halde bile beni güldürmeyi başarıyorsun ya gerçekten helal olsun sana
Cemre:gül diye yapıyorum zaten
Çağrı:iyi ki varsın biliyor musun?
Cemre:sende iyi ki varsın çağrı
cemre'nin dediği çağrı hemen ona sarılıp ayağa kalktı ama birden başı döndü o yüzden zeynep telaşla gelip koluna girdi
Zeyno:çağrı iyi misin?
Çağrı:iyiyim zeynep bir an gözümün önü karardı işte
Zeyno:gel otur şöyle dinlen biraz
sonra zeyno çağrı'nın koluna girip yavaşça koltuğa oturmasına yardım etti cemre ise çağrı'nın alnına düşen saçlarını okşayıp konuştu
Cemre:çağrı emin misin iyi olduğuna yüzün bembeyaz olmuş istersen bi hastaneye gidelim
Çağrı:iyiyim dedim ya güzelim hem hastalıktan dolayı oluyor bunu sende biliyorsun
Cemre:evet biliyorum ama korkuyorum işte sana birşey olacak diye
Çağrı:merak etme bana birşey olmayacak
çağrı'nın dediği şeyle cemre gülümsedi o sırada berk ile sinan geldiler
Berk:ne oluyor burda çağrı iyi misin?
Çağrı:aaa yeter ama herkes iyi misin diye sorup duruyor iyiyim ben tamam mı?
Berk:tamam knk iyisin
Sinan:turp gibisin hemde
Çağrı:senin kankanım sonuçta demi
Sinan:hayır sen benim kankam değilsin çünkü hayatımın anlamısın
sinan'ın dediği şeyle çağrı güldü o sırada zeyno ise sessizce yanlarında oturuyordu o yüzden berk konuştu
Berk:zeyno sen neden sessizsin birşey mi oldu
Zeyno:hayır olmadı
Sinan:konuşmaya yüzü yoktur onun
Zeyno:sinan yeter artık kaç gündür sürekli laf sokup duruyorsun bende insanım artık bıktım ya tamam çağrı'ya inanmadım onu terkettim ama pişmanım gelmeyin artık daha fazla üstüme
zeyno birden ağlayarak üst kata çıktı o yüzden berk sinirle konuştu
Berk:beğendin mi yaptığını sinan
Sinan:ben çok gittim galiba kızın üstüne
Cemre:bunu anca mı farkettin sinan
cemre'nin dediği şeyle sinan ofladı
o sırada zeyno ise balkona çıkmıştı ve ağlıyordu
tek başıma balkonda ağlıyordum ama birden arkamda bir hareketlenme oldu kokusundan çağrı'nın olduğunu anlamıştım o yüzden hemen arkamı döndüm ve onunla göz göze geldim
Zeyno:çağrı
Çağrı:zeynep iyi misin?
Zeyno:değilim çağrı çünkü seni çok özledim ama sana yaklaşmama izin bile vermiyorsun
Çağrı:ben sanki keyfimden mi öyle yapıyorum zeynep
çağrı'nın dediği şeyle hemen yanına yaklaşıp elinden tuttum
Zeyno:daha ne kadar özür dilemem lazım beni affetmen için
Çağrı:özür falan dileme artık benden zeynep istemiyorum
Zeyno:affet o zaman sende beni bitsin artık bu hasret
Çağrı:affedemem zeynep ben bana güvenmeyen biri ile ilişki yaşamak istemiyorum
Zeyno:ben sana kendimden bile daha fazla güveniyorum çağrı
Çağrı:o yüzden mi bana inanmadın zeynep bırakıp gittin
çağrı'nın dediği şeyle zeyno kafasını eğdi
Çağrı:bak cevap bile veremiyorsun zeynep çünkü yaptığın hatanın farkındasın
Zeyno:evet bir hata yaptım ama yeteri kadar pişman oldum
Çağrı:pişman olman bana yaşattıklarını unutturmuyor zeynep
ama zeyno birden çağrı'yı kendine çekip sarıldı
Zeyno:özür dilerim çok özür dilerim
Çağrı:zeynep
Zeyno:sana yaşattıklarım için bırakıp gittiğim için çok özür dilerim
Çağrı:zeynep yeter
Zeyno:yetmez çağrı
ama çağrı zeyno'nun kollarından tutup kendinden uzaklaştırdı
Zeyno:yetmez diyorum sana
Çağrı:ben seni affetmeye hazırdım zeynep ama sen ne yaptın döndükten sonra yine beni suçlamaya devam ettin inanmadın bana
Zeyno:biliyorum eşşeklik ettim
Çağrı:kendine eşşek deme
Zeyno:öyleyim ama kabul et
zeyno'nun dediği şeyle çağrı güldü
Zeyno:ay güldün güldürdüm işte seni
Çağrı:zeynep
Zeyno:tamam sustum ama şunu sakın unutma ben hep yanında olucam sen beni affetmesen bile
Çağrı:tamam yeter bu kadar hadi sil gözyaşlarını bizimkilerin yanına gidelim
Zeyno:sen git ben birazdan geliyorum
Çağrı:peki
sonra çağrı hemen gitti zeyno ise gözyaşlarını silip kendi kendine konuştu
Zeyno:ne olursa olsun senden asla vazgeçmeyeceğim çağrı
