Obligation to God and Love

IKA UNANG BAHAGI

I walk in my corridor with a coffee in hand. I just remembered how the night flashes through my mind.

Literal na napangisi ako dhil naalala ko ang kabalastugan ng mga kaibigan ko sa sttates. Having a friend is so much fun, i wished to see them.

Kinuha ko ang susi sa mesa at lumabas sa apartment na aking nirerenta. I got my phone on my bag and a wallet na full of cards.

"Rhia i haved to go in bayan, may ipapasabay ka?" tanong ko sa telepono.
"Nothing just get me a milkshake in daraga" sagot nya habang may katawanan.

" you have visitors ha!" while getting my car in the parking lot.
" yes kaya bilisan mo, may papakilala kami sayo. Dati itong sakritan sa simbahan natin, we should celebrate tagal narin ni kuya Yno nakabalik rito.

"Yno?" naririnig ko sya sa mga kwento rati. At dahil baguhan ako sa simbahan hindi ko kilala ng kalahatan sa mga seniors. Kaya sa tingin ko isa sya sa mga co founder ng simahan namin.

Minadali ko ang pag bili ng mga kakailanganin ko pa sa apartment at sumakay sa kotse ng walang lingonan. Hangang napunta na ko sa bayan ng San Louissa. Malayo layo ang apartment na tinutuluyan ko sa simbahan kaya gumagamit ako ng kotse o bike para makapunta rito. At ngayon ang pangalawa kong punta.

"wao, seems familiar" Nakita ko ang mga daan na parang may mga misteryong alaala sakin. Hangang sa nakita ko ang daan na makitid sa harapan ng Gate sa simbahan. At dahil sa curiosidad pumasok ako na may pag aalinganan at bigla nalang--

"FREYAAA takbo ng isang batang lalaki, na ang mga mata ay puno ng takot papunta sakin, may dala dala syang kahoy na mistulang knuha sa isang maputik na daan. Ang kanyang mga labi ay nanginginig sa di malamang  dhilan at ang kanyang kamay ay puno ng galos.
'Freya? sino si fareya?' bigla nalang ako natumba at tumingin sa harapan ko at nakita ko ay isang Pare na ngumingisi at puno ng putik ang kanyang mga damit.--

"Vani ano ang ginagawa mo dyan?" tanong ni Rhia. Pumunta agad ako sakanya at niyakap sya ng mahigpit

Tulala ako habang paulit ulit akong tinatanong ni Rhia kung ano nga ba talaga ang nangyari. Pumasok si Sister Mary upang kausapin ako.

'Iha ano nga ba talaga ang nangyari at mistula kang nanginginig sa takot?' Tanong ng madre habang hawak hawak ang rosaryo na ibinigay saakin.

" Sister mary pasensya ngunit gusto ko lang itanong kung sino po si "Freya'? " bigla nalang nag bago ang ekspresyon ni sister mary at tumlikod saakin.

'Saan mo nakuha ang pangalan na yan? diba't sinasabi ko sainyo na pag tuunan nyo lang ng pansin ang pagsisilbi sa diyos at pag aaral. Tsaka umuwi kana anak iyan ay dahilan ng pagod dahil sa biglaan mong paglipat sa bayan namin. Ngunit, ay oo pala kayo ay nag cecelebrate sa pagdaating ng batang si yno, o kaya't pumunta ka sa may silid ng tuluyan, at mag dasal ka, samahan mo sya rhia upang mawala ang takot sa dibdib mo iha. Ako'y bibisita saiyo maya maya, kaya't mag pahinga ka muna." at tuluyan ng umalis si sister.

Pumunta kami sa silid tuluyan na isang kwarto, na kung saan ipinasok agad ako ni rhia.
' Vani i have something to tell you, but please saatin lang ito, Freya is a choir dati, isa sya sa mga kumakanta ng mga salmo sa simbahan, lahat ay iniibig sya, ngunit sa isang gabi noon, habang may celebrasyon sa simbahan nawala sya kasama si kuya yno, at kinabukasan nakita at nabalitaan nalang namin syang patay. Nagdusa ang bayan at ang mga madre ay pinasara muna ang pag bisita upang damayan ang pagkamaty ni Freya, madaming may galit dahil walang hustisyang binigay ang mga pulisya. At nag bisa ito ng depresyon sa bayang kaya't pinag esyonan na wag ng banggitin ang pangalan nya. Kinalimutan na sya ng lahat, kaya't wag na wag mong banggitin ang pangalan nya." saad ni rhia na may lungkot ang mga mata.

" hindi ko alam kung anong nangyari ngunit, ni isa saamin walang nakakita ng katawan nya, ngunit siansabing patay na sya. Kaya't nung dumating ka naging masaya ulit kmi, ngunit sa sunod wag na wag mong babangitin ang panagaln nya pakiusap."