ELZEM (TAMAMLANDI)

5.

Nefes alamadığımı hissettiğim dakikalardan birindeydik. Az sonra imam nikahımız kıyılacaktı ve ben galiba imam gelmeden bayılacaktım. Yerimde duramazken Eslem'in seslenmesiyle kendime geldim.

"Zümra! Otur artık başım döndü valla. Bayılırım şuraya sonra şahitsiz kalırsın bak."

"Of Eslem sen niye bayılıyorsun?! Ben bayılacağım asıl. Nerde kaldı bu imam artık gelsin yoksa kalpten gideceğim öbür tarafa."

Annemin odaya girmesiyle daha da heyecanlanmıştım. Nikahı bizim evde kıyacaktık. O yüzden imamın gelmesini bekliyorduk. Gelmiş miydi yoksa?

"Ay Allah korusun kızım ağzını hayra aç."

"Anne geldi mi imam?"

"Yok gelmedi arabası bozulmuş Urazla baban almaya gitti."

Oy imam oyy! Ne diye bozuluyor araban? Ne gerek vardı niye bozdun? İmam mı bozdu sanki kızım deli misin?! Of ne bileyim!? Stresten heyecandan ne dediğimin farkında mıyım sanki ben?!

Aynanın karşısına geçip elbisemi kontrol ettim. Beyaz belden oturtmalı bir elbiseydi. Belden aşağısı genişleyerek pileli iniyordu. En sevdiğim yeri kollarıydı. Janjanlı şifon olan balon kolun üstü  incilerle doluydu.

Zilin çalmasıyla heyecanla Eslem'e döndüm.

"Geldiler!"

"Zümra senin bu kadar heyecanlanacağın aklımın ucundan bile geçmezdi vallahi."

Bana destek olması gereken canım arkadaşım benim bu hallerime gülerek eğleniyordu.

"Sus kız seni de gördük. Heyecandan abdest almayı unutan ben değildim hatırlatırım."

"Ay sus Zümra hiç hatırlatma o rezil anları."

Kıkırdayarak Eslem'e baktım. Sen misin benle dalga geçen işte böyle bir güzel alırsın ağzının payını.

Annemin tekrar odaya gelmesiyle aynadan son kez eşarbıma baktım. Her şey gayet güzel gözüküyordu.

"Hadi kızım gelin içeri, geldiler."

Annemin arkasından salona geçerken Uraz'a bakmamaya çalıştım. Göz ucuyla gördüğüm kadarıyla o da bana bakmıyordu. Sanırım az sonra günaha girmeden bakmayı tercih ediyordu. Aferin sana akıllı çocuk.

İmamın karşısına bırakılan minderlere yan yana oturduk. İmam şu an konuşuyor olmasa odadaki herkesin benim kalp atışlarımı duyacağına adım gibi emindim.

"Evet gençler hazırsanız başlayalım inşallah."

İkimizde onaylayınca imam anne baba ismi falan sorarak başladı. Belirlediğimiz mehiri de belirttikten sonra nikâhı kıymaya başlamıştı.

"Kabul ettim."

Ben üç kere tekrarladıktan sonra Uraz'a da aynı şekilde sormuştu. O da üç kere tekrarlayınca imam, nikâh duasını ederek nikahımızı tamamlamıştı.

Allah'ım biz şimdi senin katında birbirimize eş mi olmuştuk! Elhamdülillah hayırlı bir şekilde tamamlanmıştı.

Herkes yavaş yavaş odadan çıkarken en son dolu dolu gözlerle gülümseyerek bizi izleyen Aysel teyze -sanırım artık Aysel anne- kapıyı kapatarak çıkmıştı odadan.

Ne yapacağımı bilemeyerek hareketsizce otururken Uraz'ın bana baktığını hissetmemle bende ona döndüm. Uzun uzun gözlerine bakabilirdim artık. Gözlerimi etrafta dolandırmama gerek kalmadan izleyebilirdim gülüşünü.

"Bunca zamandır bu gözlere bakmadan nasıl dayanmışım.."

Söylediği şeyle yanaklarım kızarırken Uraz gözlerini hiç ayırmadan bana bakıyordu. Normalde o da bana bakıyor olsa da birkaç saniye oyalanıyordu gözleri yüzümde sadece. Şimdiyse gözünü bile kırpmadan bakıyordu.