Duy Beni

20.Bölüm

Duru sabah erkenden kalkıp ablasının odasına girip yatağa çıktığı ard arda yanağını öpmeye başlamıştı bile 

Ekim : Bu ne güzel bir sabah böyle. Günaydın  

Duru : Günaydın Kanat abiyi arıyalım 

Ekim : Uyanmamış olabilir ama Kanat abin 

Duru : Arıyalım 

Ekim : Gel bakalım 

Kardeşini kucağına çekip telefonunda görüntülü aramış sadece bir dakika sonra telefon açılır 

Duru : Kanat abiii 

Kanat : Prensess günaydın 

Ekim : Gözünü açar açmaz seni istedi 

Kanat : Hmm sadece Duru yani 

Duru : Kanat abi bize gel 

Kanat : Ablan izin veriyor mu 

Duru : Abla gelsin mi 

Ekim : Hayır desem gelmiyceksin sanki 

Kanat : Prensesim hemen geliyorum tamam mı 

Duru : Tamam 

Telefonu kapattıklarında Duru ablasının göğüsüne yatıp sıkıca sarılmıştı 

Ekim : Ne oldu bir tanem 

Duru : Beni geri verme ona 

Ekim : Anlamadım 

Duru : Ben gitmek istemiyorum burdan herkesi çok sevdim ben 

Ekim : Asla vermem ben seni merak etme 

Kardeşine daha da sıkı sarılmıştı o Lunapark olayından sonra bir kere babasını görmüştü o annesinin zoruyla ama bir kere daha asla görüşmek istememişti 

- Melisa'nın Evi - 

Babası uzun zaman sonra eve geri dönmüştü ama bundan hiç mutlu olmamıştı bu evde yanlızken daha mutlu olduğunu fark etmişti 

Süleyman : Kızım ne bu surat uzun zaman sonra bir ardayız 

Melisa : Bir arada derken 

Süleyman : ilaçlarını almadın mı sen yine 

Melisa : Alıyorum hatta terapiyede başladım 

Süleyman : Sonunda lafımı dinledin demek 

Melisa : Seni dinlediğimi nereden çıkardın 

Süleyman : Ne demek o 

Melisa : Beni gerçekten seven insanlar ikna etti tedavi olmam için. Burslu diye o kadar eziyet ettiğim insanlar yanımda olurken  sen. Öz babam yanımda olmadı bu saatten sonrada olmana gerek yok zaten 

Deyip çantasını aldığı gibi evden çıkıp gitmişti gidebiliceği tek bir yer vardı oda Ozan  

- Ekim'in Evi - 

Neşe'nin işi çıktığı için kahvaltıya kalamadan çıkmışlar Hazal ve Ekim Duru'nun yardımıyla kahvaltı hazırlarken kapı çalmış Duru koşa koşa kapıya gidip açmıştı 

Duru : Kanat abiiii 

Kanat : Prensess 

Duru : Ablam omlet yaptı sen çok severmişsin 

Ekim : Duru 

Kanat : Kardeşin kadar olamıyorsun Kahraman kız. Bak çatır çatır konuşuyor 

Ekim : Sende sus geç içeri hadi 

Hazal : Valla Ekim Allah sana bu ikisiyle kolaylık versin resmen çete oldular ya 

Kanat : Çete olduk dimi prenses 

Duru : Evet 

Küçük kollarını boynuna sarıp öpmüş Kanat'ta onu gıdıklamaya başlamıştı onların mutlu hali Ekim'ide çok mutlu etmişti ve bir şey fark etmişti. Kanat ileride çok iyi bir baba olucaktı babasına rağmen hemde. Tekrar kapı çaldığında bu sefer gelen Orjinal'di 

Orjinal : Duru hanım sessiniz dışarıya kadar geliyor 

Duru : Kanat abi çok gıdıkladı napıyım 

Kanat : Gül sen prenses ablan gibi nemrut olsun 

Ekim : Kurban ol sen bana be 

Kanat : Ben senin her haline bayılıyorum 

Duru : Ne dediğini anlamadım ama benim ablam nemrut değil 

Hazal : Aldın mı cevabını 

Ekim : Oh aşkımmm 

Deyip kardeşinin yanağını kocaman öpmüştü bile keyifle kahvaltılarına devam etmişler parka gitmek için hazırlanmışlardı. Kanat gülerek sevgilisini iziliyordu 

Ekim : Ne var ya 

Kanat : İzliyorum 

Ekim : Neden 

Kanat : Sevgilim  değilmisin sen benim izlerim 

Ekim : Öyle mi 

Kanat : Öyle 

Dudakları buluştuğu sırada duydukları sesle hızla ayrılırlar 

Duru : Kanat abi ablamı öptü 

Ekim : Duru bizi böyle gördüğünü kimseye söylemek yok tamam mı 

Duru : Kanat abi ablamı öptü 

Diye şarkı söyleye söyleye aşağı indiğinde Ekim sinirle Kanat'ın koluna vurup peşinden koşmuştu. Tam Hazal'a söylecekken kucağına alıp susturmuştu 

Hazal : Ne oldu ya 

Kanat : Çok güzel şeyler oldu Hazal'cım