Duy Beni

29.Bölüm

Kanat sabah erkenden mahalleye gelmiş kapının önünde sevgilisini bekliyordu bu gün beraber sahilde geziceklerdi. Kapıya doğru baktığında sevgilisinin koltuk değnekleri ile kendisine adım attığını görünce gözleri dolmuştu 

Ekim : Çok beklettim mi 

Kanat : Ben beklerim seni 

Merdivenlere çıkıp boylarını eşitlediğinde birbirlerine sıkıca sarılırlar

Ekim : Sıra bu değneklerde 

Kanat : Biz zoru başardık sevgilim sonrası daha da kolay 

Ekim : Hadi artık gidelim birilerini 

Beraber sahile inmişler şanslarına havada çok güzeldi bir ağaç altı bulup oturduklarında Kanat Ekim'i dizlerine yatırıp saçlarını okşamay başlar 

Ekim : Öyle bakma bana  

Kanat : Nasıl bakıyorum 

Ekim : Düyada en önemli varlık mışım gibi 

Kanat : Yani benim için öylesin zaten 

Ekim : Hayat bize ikinci bir şans verdi farkındasın dimi. O kaza bambaşka şeylere sebep olabilirdi 

Kanat : Ama olmadı bak şimdi buradayız 

Ekim : Sen onu bunu bırakta takım kaptanı maçınıza üç gün kaldı 

Kanat : Evet sevgilim beni desteklemeye gelir diye düşünüyorum 

Ekim : Her halde gelicem kaç tane kız olur orada kim bilir 

Kanat : Ben biraz kıskançlık kokusu alıyorum sanki ha 

Ekim : Hiç inkar edemiycem valla kıskanıyorum. Hatta itiraf etmem gerekirse Duru'dan bile kıskanıyorum bazen 

Kanat : Şimdi ortağımın yeri ayrı ablasının yeri. Duru'muda çok seviyorum ama aramızda kalsın en çok ablasını seviyorum 

Ekim gülerek Kanat'ın ensesini tutup yüzlerini yakınlaştırdığında dudaklarını birleştirir 

- Melisa'nın Evi - 

O konuşmaya rağmen babasında en ufak bir değişiklil bile olmaması onu çok fazla yaralasa bile bu duruma şaşırmamıştı aslında 

Süleyman : Hadi al ilaçlarını kızım 

Melisa : Ya ben ne konuştum dün seninle o kadar 

Süleyman : Senin iyiliğin için Melisa 

Melisa : İyilik değil bu sen ayağına dolan mıyım 

Koşarak odasına çıkıp eline geçen eşyalarını çantasına koyduktan sonra hemen evden çıkmıştı nereye gidiceğini tam olarak bilmiyordu ama bu evden çıkması gerekiyordu artık

- Sahil - 

Ekim ve Kanat hala aynı ağacın altında oturmuş sohbet ediyorlar birbirlerini her fırsatta öpüyorlardı

Kanat : Bak Duru hanım akılda verdi bize hadi gel evlenelim

Ekim : Ya saçmalama Allah aşkına Kanat

Kanat : Nesi saçma evlenicez sonuçta her şekilde

Ekim : Sen nereden eminsin bu kadar evleniceğimize

Kanat : Sen benimle gönül mü eğlendiriyorsun

Ekim : Aaa asla

Kanat : O zaman hiç şansın yok evleniyoruz. Duru hanım izin verdi