Chap38

1.1K 61 48
                                    

Brae pov.

"Don't you dare make another step!..Huwag palayo..sa'akin.."

Nastatwa ako sa kinatatayuan at di makagalaw..

Sy*t! >__<

Naglalakad siya dinig na dinig ko yabag niya..ilang sandali ay tahimik na at hula ko nasa likuran ko na siya nakatayo ngayon.

'Isip! Isip tanga! Paganahin mo utak mo!' Sigaw ng sh*t*ngenang isip ko!

*Wide smile*

*turning*

"Yes?"

Bumungad sakin ang kalmado at seryoso niyang mukha..

*Gulp*

"Ano..hehehe..hindi ko intensyon iwan ka ano, kasi..nakita kong seryoso ka at feeling ko gusto mong mapag isa, hindi na sana kita gagambalain pa..kaya balik ka na don hehehe tuloy mo na pag iisip mo hehe.."nakita ko kung paano mangunot ang noo niya sa sinabi ko..

Lagot! Baka sesermonan ako nito dahil pinaghintay ko siya dito at balak ko pa siyang di balikan huhuhu..

"Tch, where have you been." Malamig na tanong nito

"Dyan lang sa tabi..Oo.." Awkward na sabi ko sabay nag peace sign sa kanya

"Naghintay kaba ng matagal? Hindi ka talaga umalis?"tangang tanong ko

Sh*ta nagtatanong ka pa?! Seryoso ka self?!-__- malamang oo! Kaya nga nasa harap mo yan diba? Tch!

"...." Hindi siya umimik bagkus ay nakatingin lang siya sakin

"Malamang nagtanong ka pa self" inis na bulong ko sa sarili..

"I know you will comeback so,i patiently wait for you here.."

O_O

Heh!

"Paano ka nakakasigurong babalik ako?" Seryosong tanong ko sa kanya..

"I know you'll be back..you've promised." Turan niya na nagpadagundong na naman ng dibdib ko..

"Paano kung di na ako bumalik?"

"Maghihintay parin ako."

Makahulugang turan niya parang may deep meaning..

"Kahit hindi na ako babalik?" Iwan ko ba yan ang kusang lumabas sa bibig ko..

Siguro dahil aalis na ko? At di niya siya muling makikita? Bakit ako nakaramdam ng kirot sa dibdib...

"Hindi kita pakakawalan."

O_O

Bakit mo sinasabi yan lincoln?!

Ano ba ko sayo!(chor)

"*awkward smile* A-ang weird mo!"

Napaiwas ako ng tingin saka tinalikuran siya

"T-tara na nga!" Yaya ko sa kanya

Dinaan ko na lang sa biro ang lahat ayokong seryosohin..natatakot ako..at hindi ko alam kong bakit..

Naramdaman kong naglakad narin siya at sinabayan ako..

"M-may fireworks pala dito noh?" Pagiiba ko ng usapan ang awkward talaga kasi!>_<

"Bakit sa herra wala.."

Hindi siya umimik..kaya di narin ako umimik..

Naglalakad lang kami ng tahimik..iwan walang gustong umimik kahit ako nga'y mas piniling manahimik na lang..

Sa paglalakad namin..

"Lahat ay maaring sumali basta magkasintahan! Lapit na lapit!" Napatingin ako sa unahan ng marinig ang boses ng lalaki na nasa mini stage

She's The General's Mischievous LadyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon