Melek Savaşları (SasuNaru)

~XVIII~

  Günler geçerken hayat normalleşiyordu. Bu ne kadar güzel olsa da iki kişi için çift taraflı bir kapıydı. Bir taraftan birlikte yaşamak onlara çok büyük bir mutluluk vermişti. Öbür yandan ise hiçbir ses seda çıkmaması korkutucuydu.

  Siyah saçlı genç yaklaşık 2 haftadır narutoyla kalıyordu ve bu süreçte herşey çok güzel gitmişti. Narutonun işleri olduğundan genellikle öğlenleri evde olmuyordu ama akşamları birlikte vakit geçiriyorlar ve birlikte uyuyorlardı.. Sasukenin tek umudu bu anın bozulmamasıydı..

  Naruto ise bu olaydan çokça memnundu. Bu süreç içerisinde sasukeye karşı olan duygularını daha iyi tartmıştı ve en sonunda kendisininde bu gence sevgi beslediğini anlamıştı.. Sasukenin etrafında oluşu onu sebepsizce mutlu ediyor görünüşteki sert mizacını kırıp bir kenara atıyordu..

  Sasuke yanlız başına evde oturuyordu. Naruto işi olduğu için merkeze geri dönmüş ama gecikmeyeceğini üstüne basa basa söylemişti. Bu yüzden sasuke de o gelene kadar oturup dinlenmeyi tercih etmişti.. Bu iki haftadır olanları düşünüyordu. Düşündükçe kalbinin hızlanması ise ayrıydı.

  Kapının sertçe vurulması ile sasuke yerinden sıçradı. Naruto kabıyı hiçbir şekilde böyle çalmazdı.. Temkinli adımlarla kapıya gidip kapıyı araladığında aniden içeri giren kibayla şaşırmış ve endişelenmişti..

"Kiba sorun ne? Noldu?"

"BURADAN ACİL ÇIKMAN GEREKİYO! ÇABUK!"

"Neyden bahsediyorun se-"

"ÇABUK DEDİM SASUKE GELİYOLAR!"

  Kiba atlayıp evdeki birkaç eşyayı çantaya tıktı ve gencin eline tutuşturdu.. Sasuke ne olduğunu anlamaya başladığında kiba kolundan tutmuş onu evin arkasına doğru koşturmaya başlamıştı bile.

"Herşeyi anlatıcam ama şimdi sadece koş!"

  O andan itibaren herşey değişti.. Geçen iki hafta rüya gibi gelip ve geçmişti.. Herşey sona ermiş huzur yok olmuştu.. İki genç bulunmuştu..

  Kiba sonunda yavaşladığında büyük bir mağaradaydılar. Yürümeye devam ederken kiba olayları açıklamaya başlaması gerektiğini düşünüyordu..

"Melekler, şeytanlar ile iletişime geçmişlerdi. Bu bir hafta da şeytanlarla anlaşmaya varmışlar ve sizi aramak için büyük bir ordu toplatılmasını söylemişler. Narutonun seninle aynı okula gittiği ve sıra arkadaşı olduğunuz falan yayılmış. Narutoyu bir süredir takip ediyorlardı ve en sonunda korktuğum başıma geldi.. Narutoyu yakaladılar ve eve geliyorlardı.. Evde olduğunu düşünüyorlar.. Bunlar olmadan önce naruto ile yaptığımız plana geçiş yapıyoruz şimdi. Bir süre burada kalıcaksın. Herşey düzene oturduğunda yada daha kötüsü olduğunda son çareye geçicez. Ama şimdilik burada kal.."

"Naruto nerede kiba?!"

"Bilmiyorum.."

"Burada öylece oturmicam onu kurtarmaya gidiyorum! Benim yüzümden o halde!"

Kiba artık sasukeyi çekiştiriyordu.. Mağaranın en iç kısmındaki küçük eve doğru götürmeye çalışıyordu..

"Sasuke bir yerlerini kırmamı istemiyosan burada kal!"

"HAYIR!"

Kiba evin kapısını açıp mecburen sasukeyi içeri itmek zorunda kaldı. Siyah saçlı genç dengesini kaybedip düşse de böyle duracak değildi.

"Kiba bırak da gideyim lütfen eğer ona bişi olursa ben... Ben."

"Sakin ol bişi olmicak. Sasuke beni dinle.. Bu evden sakın çıkma. Tamam mı? Naruto başının çağresine bakabilecek kadar akıllı. Eninde sonunda bunun olacağını biliyordu. Hazırlıklıdır. Ama eğer seni bulup götürürlerse. Ne ben ne de naruto seni bir daha kurtarabileceğümizi düşünmüyorum. Bu yüzden burda kal. Kimseye kapıyı açma. Narutoyla ben kapıyı belirlediğimiz bi tıklamayla tıklicaz onun dışında biri gelirse saklan. Olabildiğince bulunmayacağın bir yere. Tamam mı?"