Stop it please, Robbie

Deel 13~ Ruzie

Raoul POV:
De woorden van Koen stellen me gerust, er is wel iets met Robbie maar het is niet erg volgens Koen. Robbie heeft hem nog niet alles vertelt maar dat komt wel, wat Koen nu weet verklaart volgens hem een hoop en dat stelt me gerust. De afgelopen dagen let ik zo goed mogelijk op Rob, hij is veel op zijn kamer maar als hij beneden is houdt ik hem extra in de gaten en anders ga ik even bij hem kijken. Hij slaapt heel veel en eet een stuk minder als normaal maar ik geef hem soms een cracker ofzo tussendoor om er voor te zorgen dat hij iets meer eet en volgens mij werkt dat wel een beetje, hij eet het altijd op. "Loopt er boven een nog een kraan ofzo?" Merkt Milo op, en ook ik hoor water lopen. "Geen idee, misschien is Robbie douchen." "Die ging toch slapen?" Iedereen kijkt nu naar Koen. "Uh ja hij lag al op zijn bed." Zegt Koen. "Nou wie heeft er een kraan opengelaten?!" Matthy klinkt een beetje geïrriteerd. "Ik kijk wel even." Zeg ik snel anders ontstaat er zo een discussie tussen die 3, papa lost het wel weer op.

Als ik boven ben check ik alle kamers maar nergens staat een kraan open, ik zal toch bij Robbie moeten gaan kijken ookal slaapt hij. Zachtjes loop ik zijn kamer in, maar ik zie Robbie niet liggen Wel hoor ik nu waar het geluid vandaan komt, Robbie's badkamer, de deur zit op slot dus waarschijnlijk is hij aan het douche. "Robbie alles oké?!" Vraag ik aangezien hij al erg lang onder de douche staat want normaal is hij na 2 minuten wel klaar en het geluid was 15 minuten geleden al te horen. "Alles oké Rob?!" Vraag ik wat harder aangezien ik geen antwoord krijg. Ik klop hard op de deur en roep nog een keer maar nogsteeds geen reactie. "Rob! Geef antwoord! Anders kom ik binnen!" Ik begin me nu wel zorgen te maken, misschien gaat het niet goed met hem. "Robbie, ik kom binnen!" Zeg ik maar voordat ik aan het slot wil gaan draaien hoor ik de douche uitgaan, opgelucht haal ik adem er is dus niks. "Alles oké Rob?" Vraag ik nu hij me wel zeker weten hoort. Geen antwoord, dus ik besluit op zijn stoel te gaan zitten en te wachten. Even later komt Robbie in een boxershort en een trui de badkamer uit. "Jesus Christus wat heb jij gedaan!" Zijn hele benen zijn knal rood de stoom komt er vanaf. "Niks, gewoon gedoucht. Wat doe jij hier?" Vraagt hij geïrriteerd. "Rob hoe warm heb jij gedoucht, je, je hele lichaam is rood?!" Ik sta op en loop in zijn richting. "Wat doe je hier Roel?" Hij negeert mijn vraag volledig maar blijft wel staan. "Op jou wachten om te kijken of alles goed was." "Nou alles is goed dus ga maar weer." Zegt hij boos. "Nee Rob niet alles is goed! Wat heb je gedaan!" Ook ik ben boos en dat is nooit zo maar hij blijft maar liegen, ik wil alleen maar helpen. "ER IS NIKS DUS ROT GEWOON OP!" "ROBBIE ER IS WEL IETS GODVERDOMME! IK ZIE HET NU MET MIJN EIGEN OGEN DUS STOP MET FUCKING LIEGEN!" Mijn stem slaat over en ik ben echt boos. "ROEL TIEF OP HET GAAT JE NIKS AAN, HET BOEIT JE TOCH NIET!" Hij loopt langs me naar zijn bed maar ik hou hem tegen. "ROEL LAAT ME ER FUCKING DOOR!" Zegt hij en duwt me aan de kant. "JESUS ROB WAT IS JOU PROBLEEM TOCH?!" Zeg ik en geef hem een duw. "JULLIE, JULLIE ZIJN MIJN PROBLEEM!" "NOU GA DAN WEG! LOOP DAN WEG VAN ONS, DAT DOE JE NAMELIJK MET AL JE PROBLEMEN, ERVAN WEGLOPEN!" Schreeuw ik boos. "PRIMA!" Schreeuwt hij terug en daarna loop ik de kamer uit en sla de deur met een klap achter me dicht. "Alles oké Roel?" Vraagt Matt die de trap op komt lopen. "Nee! niks is oké!" Zeg ik nog steeds boos en loop naar mijn kamer. "Roel wat is er gebeurt?" Matt is duidelijk geschrokken van mijn woede en loopt me achteraan. "Niks! I-ik uhh zeg het zo wel... ga naar beneden alsjeblieft, en NIET naar Robbie! Ik kom zo." Zeg ik en Matthy knikt en loopt de trap weer af. Ik laat me achterover vallen, what the fuck was dit? Nog steeds ben ik boos op Robbie, maar ook bezorgt, wat doet hij allemaal. Ik besluit naar beneden te lopen, ik ben iets rustiger maar nog steeds boos en geïrriteerd.

Als ik beneden kom kijken er 3 vragende gezichten mijn kant op. "Roel, gaat ie een beetje?" Vraagt Milo en ik schut mijn hoofd en ga bij ze op de bank zitten. "Wat is er gebeurt, kun je het uitleggen?" Vraagt Koen voorzichtig, waarschijnlijk merken ze dat ik nog geïrriteerd ben. "Hmm ja hoor." Zeg ik zuchtend en leg het allemaal geïrriteerd uit.. "Uhm Robbie stond te douchen, dat was het water wat we hoorde, maar het was al ongeveer een kwartier en dat is lang, ik klopte maar er kwam geen antwoord, ik wilde net naar binnen gaan misschien was het niet goed en toen ging de douche uit,
Ik wachten even op hem, vragen hoe het ging en, en, en..." ik vertel alles heel snel zonder een pauze tussen de zinnen maar zucht nu even en val stil om niet weer boos te worden. "Vertel het maar rustig Roel we hebben alle tijd." "Nou kijk hij kwam de douche uit en had alleen een onderbroek en een trui aan en zijn benen, ze waren helemaal rood bijna verbrand, door het douche." Even wacht ik voordat ik doorga. "Ik vroeg wat het was en, en hij werd weer boos. Maar nu heel erg, hij begon te schreeuwen en ik ook... ik wordt nooit boos..." weer ben ik stil maar nu om mijn tranen in te houden, Milo wrijft over mijn rug. "En en hij zij dat, dat wij, dat wij het probleem waren..." zeg ik en nu beginnen de tranen toch te lopen, tranen van frustratie maar ik ben ook echt verdrietig, ik voel me zo schuldig. "Roel rustig maar alles is oké, Robbie draait wel weer bij. Hij meent niet wat hij zei, hij was gewoon boos. Hij komt straks gewoon beneden en dan is alles weer goed." Zegt Matt maar op dat moment gaat er boven een deur open, en loopt Robbie de trap af en met een rug tas op de deur uit. "Wat gaat die nou doen?" Vraagt Milo verbaast en staat op om Robbie nog langer te kunnen zien die ondertussen ons erf afloopt. "Fuck, nee!" Roep ik als ik besef wat er is. "Nee dit kan niet! Dit is mijn schuld!" Roep ik en sla mijn handen voor mijn ogen. "Roel waar heb je het over?!" Vraagt Koen geschrokken. "Ik zei dit!"
"Wat zij jij?!" "Dat hij weg moest lopen, weg van ons, weg van zijn problemen! Zoals altijd!" "Wat hoe kon je?!" Roept Milo boos. "Ik,ik was boos oké! Ik, ik weet het niet... dit is mijn schuld..." zeg ik en laat me achterover op de bank vallen. "Ja het is jou schuld ja!" Milo kijkt me boos aan. "Milo even rustig! Roel alles komt goed, jullie hadden ruzie en Robbie is gewoon even naar buiten om rustig te worden, hij komt weer terug." Matthys woorden stellen me een beetje gerust en ik ga weer rechtop zitten. Milo komt ook weer zitten en kijkt me even aan met een blik die me 'sorry' vertelt. "Oké wat doen we nu?" Vraagt Koen en doorbreekt de stilte. "Geen idee, wachten denk ik, hij komt vanzelf wel terug toch." "En zo niet?" "Dan gaan we zoeken, als hij er vanavond nog niet is dan gaan we zoeken." Ik hoor de jongens wel overleggen maar ik zeg niks, ik zit volledig in mijn eigen gedachte. Het is mijn schuld als Robbie iets overkomt, ik heb dit veroorzaakt als ik nou gewoon nooit... "Roel is dat oké?" Matthy tikt me aan en ik schrik weer wakker uit mijn gedachte. "Huh wat? Ja, nee dat is oké." Zeg ik. "Alles oké Roel?" "Ja, het gaat goed maak me alleen zorgen..."

⚠️BELANGRIJK!⚠️
Ik heb besloten vanaf nu niet meer specifiek bij elk stukje ⚠️ te zetten als er iets gebeurt en wat. Dit maakt het verhaal minder leuk namelijk. Het zal bovenaan het deel 1 keer staan en dat is het.

Deel 13!!!
Ruzie in casa del huts, hoe gaat dit verder.

-1429 woorden 11 januari-