5 - james'in hislerinin sırrı.

1K 145 89
                                    

SIRIUS KENDİSİNİ HUZURSUZ HİSSEDİYORDU

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

SIRIUS KENDİSİNİ HUZURSUZ HİSSEDİYORDU. Ve bu huzursuzluk hissi bir solucan misali ruhunda dolanıyordu. 

Neden huzursuz hissettiğini de biliyordu üstelik.

James'i en iyi tanıyan kişi o olabilirdi, Euphemia ve Fleamont'tan bile daha iyi tanıdığına dair bahse girebilirdi. Hangi evrende oldukları fark etmezdi bile! James daima James olacaktı ve Sirius, James'i tanırdı.

Onu çok iyi tanıdığı için de şu anki davranışları onu huzursuz ediyordu.

Önceki gece Lily'yi sorduğunda James'ten hiç tepki alamaması, onun sanki Lily'den değil de alakasız bir kişiden bahsediyorlarmış gibi bir tavra bürünmüş olması tuhaftı. James'i daha önce hiç böyle görmemişti.

Bir de sabahki hali vardı. O kızın peşinden kalkıp gitmesi de işkillendirmişti Sirius'u. Neydi kızın adı, hah, Evanora Videns.

İçindeki solucan iki yana kıvranarak Sirius'u huzursuzluğuyla daha çok burun buruna getirirken Sirius doğru hissettirmeyen bu şeyleri biraz araştırması gerektiğini düşündü.

Fakat James'le başlamayacaktı işe, Videns ile başlayacaktı.

Dersliğe doğru ağır adımlarla yürürken yanındaki Remus'un okul hakkında verdiği bilgileri dinliyor gibi yapıyordu. Hogwarts'ın en küçük ayrıntısını bile bildiğini anlatamazdı tabii ona.

Başını ağır ağır sallarken "Dışarıda bir ağaç gördüm, büyük bir şeydi. Ne ağacı o?" diye sordu. Tabii ki cevabı biliyordu ancak Remus'un vereceği tepkiyi merak etmişti.

Tam tahmin ettiği gibi Remus'un gözlerinden bir karanlık geçti ve "Söğüt ağacı." dedi. "Biz ona Şamarcı Söğüt deriz kendi aramızda. Fazla yanına yaklaşma, dallarıyla herkesi dövüyor. Büyük zarar görürsün."

Sirius anladığını belirtircesine mırıldandıktan sonra bir daha başka bir şey sormadı. Demek Remus bu gerçeklikte de kurt adamdı. James'in animagus olup olmadığını merak etti Sirius bir anda.

Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersliğine girdiğinde gözleriyle hızlıca etrafı taradı. Ders, Ravenclawlar ile ortaktı. Onları mavi cübbelerinden tanımıştı Sirius.

Ve nihayet aradığını bulunca gri gözleri parladı. Remus ortalardaki bir yere otururken Sirius "Ben biraz daha öne oturacağım." diyerek onu bilgilendirdi ve en önden bir arkada oturan kızıl saçlı kızın yanına ilerledi.

"Merhaba Evans." Sirius onun boş yanına otururken Lily ona nazikçe gülümsemişti. Sirius onun gülümsemesini ne kadar özlediğini hatırladı ancak üzüntünün kendisini ele geçirmesine izin vermeden aklını dağıtmıştı.

"Selam Blackburn." dedi Lily. "İlk günün nasıl geçiyor şimdiye kadar?"

Omuz silkti Sirius. "Kahvaltı harikaydı bence." dedi sırıtarak. "Ayrıca güzel uyudum, oda arkadaşlarımı da sevdim. Her şey yolunda gibi."

YANSIMA「sɪʀɪᴜs ʙʟᴀᴄᴋ」Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin