4. Bölüm

122 13 4
                                    

*

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

*

"Bakışların değişmiş gözüküyor. Demek nihayet onunla konuştun," dedi memnuniyetle.

"Evet," diye başımı salladım.

Yaşlı kadın belini tutarak ağırlığını sol tarafına yükledi. Göğsü hala nefessizlikten ötürü hızlı hızlı kalkıp iniyordu. Dün gece gördüğüm rüya tek tuşa basılmış gibi kaldığı yerden devam ediyordu. Ortamın ambiyansı ufacık bile değişmemişti. Tırmandığımız dik merdivenlerin sonuna varmış, kara tahtadan kocaman çirkin bir kapının önünde dikilmiştik. Garip bir sessizlik geziniyordu aramızda. Buruşuk elini uzatıp kapının kulpunu kavradı. "Hazır mısın?" dercesine gözlerimin içine baktı.

Hazır mıyım gerçekten?
Neye hazır olduğumu bile bilmiyorum.
Allahım, neden o zavallı kadına üzülüp de düşünmeden evet dedim ki?

Odayla ilgili ilk izlenimim güzel koktuğuydu. Havasız tozlu ve çürük kokulu bir mekanla karşılaşmayı bekliyordum oysa. Aşağı sarkan siyah tüllerle dört köşe sarılmış büyük karyolaya yanaştık. Orada yatan kişiyi tahmin etmek zor değildi. İhtiyar kadın bir yandan yüz ifademi ölçerken öte yandan usulca tülleri araladı. Siyah çarşafların içinde ölü gibi yatan genç solgun bedeni inceledik. Benim bedenimi...

"Bu o mu?" diye sordum gerçeği bildiğim halde.

"Evet, haydi elini tut. Seni öylesine uzun bekledik ki. En çok da o... Bir an için hiç gelmeyeceğine ikna olmuştuk."

"Elini tuttuğumda aramızdaki değişim hemen başlayacak mı peki?" dedim duraksayarak. Kaygılarımı saklamakta başarılı değildim. "Ya işler yolunda gitmezse? Ne bileyim o da ben de tek bedende sıkışırsak o zaman ne olacak?"

Anlayışlı bir şekilde gülümseyerek kolumu dokundu. Kötü bir şey olmayacak, dercesine başını sağa sola oynattı.

Derin bir soluk alarak ben de tüm kalbimle öyle olmasını diledim. Ah Menekşe koca bir korkak tavuksun! Bir kere evet demiştim ve sözümden geri dönemezdim. Bu yüzden kuyruğumu dik tutmaya çalışıyordum.

Nevresimi kaldırıp uyuyan prensesimizin yanına sırtüstü uzandım. Meraklı yan bakışlarla yataktaki ikizimi süzdüm. Merhaba sevgili sanateseri, uyumak ve portrede hareketsiz durmak dışında ne tür hobilerin var acaba? Gözlerimi son kez tavana dikerken kötü bir şey yaşanmaması için dua edip nihayet göz kapaklarımı yumdum ve çarşafın üstündeki solgun eli usulca tuttum. Hadi başlasın ne başlıyorsa!

"Yüce Allah'ım, gözlerime inanamıyorum! Hakikaten işe yaradı."

Beş saniye... Sadece beş saniye geçmişti ki seyirci koltuğundan bizi izleyen ihtiyarın yüksek desibelli haykırışı yüzünden sıçrayarak gözlerimi açtım.

"Nasıl ya bu kadar çabuk mu?" dedim hayalkırıklığıyla. Renkli kıvılcımların çakacağını, çok havalı ve de ultra fantastik işlemlerden süzüleceğimi sanıyordum. "Bu mu yani?" diye söylendim bir kez daha. Bayan Sanateseri bana güle güle bile demeden yok olup gitmişti. Çift kişilik tabutumsu yatakta benden başka kimse yoktu artık.

Asalak Bir SarmaşıkWhere stories live. Discover now