exam 'taekook

ne dediğimi hatırla.

.
.
.
.

sınavından çıktıktan sonra saatlerce ağlamamış gibi gülümseyen, aldığı not ile sınıf birinciliğinde yerini koruyan jeongguk, taehyung'u çıldırtıyordu.

çocukluktan beri arkadaş olan ikili aynı lisede okumaya başlamış, son sınıfa da beraber gelmişti. jeongguk eğitim hayatının her alanı ve zamanında başarılı olmuşken taehyung, orta başarılı öğrencilerden olmuş, kendisini genel olarak spor alanında ilerletmeye karar vermişti. farklı şeylerle uğraşsalar bile her zaman en yakın arkadaşlar olmuş, onsekiz yıllık hayatlarında hep dipdibe dolaşmışlardı.

fakat lisenin son senesinde birbirleriyle çok iyi anlaşan ikiliye bir şeyler olmuştu.

insanlar genel olarak taehyung'un jeongguk'un her gün giderek artan başarısını kıskandığını düşünse de olay aslında böyle değildi.

küçüklüklerinden beri taehyung, jeongguk'un ağlamasına katlanamazdı. onun ağlamasına çok üzülür, miniği güldürmek için elinden geleni yapardı. fakat jeongguk bu sıralar taehyung'u hiç önemsemezcesine ağlayıp duruyor, hiç susmuyordu.

jeongguk her sınav çıkışı mızmızlanıyor, düşük alacağına çok emin olduğunu söylüyordu.

mızmızlanmak yetmeyince de ağlamaya başlıyordu.

herkes bi yandan gıcıklıkla onu süzüyor, bi yandan da ilk defa düşük alacağı düşüncesiyle mutlu oluyordu.

jeongguk'un birinci dönemin ilk sınavlarında başlattığı bu huy, sınav haftası boyunca sürmüş ve son sınav da gelip geçmişti. yavaştan sonuçları paylaşılmaya başlayan sınavlar ile jeongguk'un mızmızlanmalarının hepsinin boşa olduğu anlamıştı.

sınıf ile beraber okul birinciliği de elindeydi.

sınav sonuçlarının hepsini elinde tuttuğu deftere not alan jeongguk, yüzünde hiç haftalarca ağlamamış gibi sevimli bir gülümseme ile koşa koşa yerine, taehyung'un yanına yerleşmişti.

bunlar olurken taehyung saklamaya çalıştığı sert ifade ile yanına oturan çocuğa baktı.

"sikerim," dedi taehyung, "seni öyle bi sikerim ki jeongguk, o salak sınavlar yerine gerçek bir sebebin olur ağlamak için."

jeongguk taehyung'un sözlerine de güldü, arkadaşının yüksek notuna karşılık yaptığı ufak bir şaka olduğunu düşündü belki de.

...

belki de gülmemeliydi..

hatırladığı anılar ile önündeki kalın ve kaslı bacaklara bakıyor, en yakın arkadaşının her seferinde sözünde nasıl durduğunu tekrar görüyordu.

okul tuvaletinde dizleri üstündeydi, önündeki bacaklar bir yabancıya ait değildi.

arkadaşı taehyung'tu.

ikinci sınavlarda da artık bi inanç haline getirdiği ağlamalarını yaşamış, üstüne üstlük yine en yüksek notları almıştı. son sınavları matematik notunun tam not olduğunu da duyunca taehyung, çocuğu kolundan kavradığı gibi tuvaletlere getirmiş, hocadan izin alma ihtiyacı bile duymamıştı.

dizleri üstündeki çocuğun bir derse ihtiyacı vardı.

ne kadar duymamazlıktan gelmeye çalışsa da jeongguk susmak bilmiyor, dayanamadığını bildiği halde her sınav sonrası içli içli ağlıyordu.

eli hızla siyah saçları kavramış, göz göze gelmelerini sağlamıştı. küçük olan gözlerine bakamıyordu nasıl olsa.

"taehyung napıyo-"