🌌gece_bizimgece🌌

💔KIRILAN GÜVEN💔

KAYA VE SOLMAZ AİLESİ  

DENİZDEN

Babamlar ile evden dışarıya çıktık herkez kendi arabası ile solmazlara doğru yol aldık ve gelip arabadan indik sonra solmazların kapısını çaldık kapıyı bir kadın açtı bizde içeri girdiğimizde solmaz ailesi bizi salonda ayakta bekliyordu içeri girdiğimizde gözüme ilk çarpan öykü olmuştu çok güzeldi öykü aynı papatya gibiydi derken öyküye bakan gözleri'mi ondan uzaklaştıran mert olmuştu bana elini uzatıp selam vermişti bende elini tutum hoş geldin dedi bende hoş bulduk dedim sonra öykünün elini tutum hoş geldin dedi bende hafiften gülerek hoş bulduk dedim sonra hep beraber salonda oturup sohbet etik herkez çok mutluydu ama daha sonra ne olur onu bilmiyordum işte

ÖYKÜDEN

Salon'da kaya ailesi ile hep beraber oturuyorduk ve sohbet edip kahkahalar atıyorduk ama nedense içimde hala bir his vardı sanki bu gün kötü bir olay oluçak gibiydi işallah bu güzel günü kimse bozmazdı dedim sonra aylin anne masa hazır isterseniz geçelim dedi kayalarda olur dediler ve sonra masaya oturup yemek dedik hemde sohbet etik sonra salonda oturduk tekrar ve emoş misafirlere kahve dağıtıyordu bende ona yardım ettim ben kayalara verdim emoşta babamlara kahve dağıtık işte sonra denizin babası yani mehmet amça konuştu

Mehmet: evet ahmet sen şimdi diyorsunki acaba bu mehmet neden geldi daha iki gün önçe beraberdik bizi özlemiş olamaz ya diyorsun senide anlıyorum ama sebebi ziyaretimiz malüm
Ahmet: nedemek mehmet bizim kapımız her zaman size açık o nasıl sözde bir şey merak etim sebebi ziyaretinizin nedeni ne
Mehmet: gelelim buraya gelmemizin sebebi'ne allah'ın emri peygamberin kavliyle kızınız öyküyü oğlum denize istiyorum
Deniz: (öykü şok bir şekilde babama bakıyordu gözleri dolmak üzeriydi sonra birden gülmeye başladı)
Öykü: jsjsjsjsjsjsjsssjjsksjsjjs çok çok güzel bir şakaydı çook komik jsjsjsjsjsjs (hem gülüp hemde ağlıyordum)
Selin: kızım biz çiddiyiz şaka değil
Mert: selin teyze benim kardeşim daha 17 yaşın'da siz neyin kafasını yaşıyorsunuz
Ece: mert malesef çiddiler abim öykü ile evlenmeye kararlı
Öykü: (ayağa kalktım) baba bir şey desene kızım daha çok küçük olmaz desene
Ahmet: kızım be- (derken aylin beni çimçikledi) artık yaşın geldi seninde evlenip çocuk sahibi olman lazım
Öykü: (babamın dediği her çümlede gözümden yaşlar aktı bende hemen denizin yanına gittim) deniz deniz sen beni istemiyorsun dimi sende istemiyorsun he şöyle nolur istemiyorum de he
Deniz: malesef öykü ben istemesem saten bu gün bunlar yaşanmazdı
Öykü: NASIL YAĞ NASIL BEN SENİ ABİM GİBİ GÖRDÜM SEN BENDEN BEŞ YAŞ BÜYÜKSÜN DENİZ BÜYÜK
Deniz: bana sesini yükseltme öykü
Öykü: NEDEN ZORUNA'MI GİTTİ HEE NOLDU BENİM İLE EVLENMEK ISTEYEN SENSİN DENIZ BEY
Deniz: YETTER SUS ÖYKÜ SUS ARTIK SENIN İLE İSTER ISTEYEREK İSTER İSTEMEYEREK EVLENEÇEĞİZ TM'MI BITTI
Öykü: sen öyle san deniz (dedim ve o salondan çıkıp odama giderken bir kişiyi daha hayatımdan sildim denizin bu yaptığı son olaydan sonra hayatımda kimseye güvenmemem gerektini anladım ve odaya gidip kapıyı kilitledim ve kapının arkasına yaslanıp ağlamaya başladım aklıma geleceğim hayalerim geldikçe kafayı yiyordum)