DÖNÜM NOKTASI

1. BÖLÜM

Şuan da abimin kolları arasında olmasam karşımdaki adamın saçına başına yapışabilirdim.

Sabah ben güzel güzel kahvaltımı yapacakken babamı benim doğduğum hastaneden aramıştılar. Neymiş benim bebekken karışmış olma ihtimalim varmış. Bayılacaam. Hızlıca kahvaltımızı yapıp hastaneye gelmiştik. Kan vereceğimiz sırada karşımda bana sırıtarak bakan kız tüm hastaneye inletmişti. Karşımdaki çiftten fazla utanmıştım o derece de yani.

"Bakın tekrar ve tekrar çok özür diliyorum. Keşke hemşire böyle bir hata yapmasaydı. Hem test sonuçları çıkmadan bir şey diyemem ama kızların karşı çiftlere olan benzerliğini bir tek ben fark ediyor olamam değil mi?"

"Ya kardeşim bak karşımda doktor var demem sana buradan bir ana bacı girerim. Görürsün benzerliği ağzımı da bozduruyorsun ya."

"Tamam Alin sakin ol."

Tam abime çemkireceğim sırada içeriye elinde zarf ile bir hemşire girdi. Hemşire elindeki zarfı başhekime verip odadan çıktığında annem ile babamın doğrulduğunu hissettim.

Ya da eski anne ve babam mı demelisin?

Nazmiye susar mısın canım.

Aaa niye susayım ya herkes karşında ki hanımefendiye ne kadar benzediğinin farkında bence. Bir tek sen bakan körsün.

OFFF!

Ben Nazmiye ile konuşurken doktor hemşireden zarfı alıp hemşireyi odadan yollamıştı. Doktor bizlere bakıp zarfı açmaya başladı.

Acun ile mi kapışıyorsun kardeşim ya!

Doktor zarfı açıp içindeki sonuçların bulunduğu kağıdı okumaya başladı.

"Sonuçlara göre Berfin Aksel %99,9 ihtimalle Orhan Karakum'un, Alin Karakum ise %99,9 ihtimalle Aytekin Aksel'in kızıdır."

Doktor Beyciğin çok komik olduğunu söylemiş miydim?

"Ya seni kim tuttu kardeşim, kesin benim salak sınıf arkadaşlarım bana şaka yapıyordur değil mi abi?"

"Alin..."

"Ne Alin, ne Alin! Ben senin kardeşin değilmişim, sen benim abim değilmişsin bu doktor öyle dedi ama kesin bize şaka yapıyor bu doktor. Canı sıkılmış herhalde."

Ayağa kalkıp doktorun elindeki zarfı aldım ve gerçek sonuçları okumaya başlamadan önce doktora sataştım.

" Komik şaka ama kendini geliştirmen gerekecek. Bak şimdi nasıl şakanızı bozuyorum."

" Alin yapma, niye böyle bir şaka yapsınlar benim güzel kızım." Babam tüm iticiliği ile konuşurken ağlamamak için kendimi sıkıyordum. Babama inat sonuçları bir daha okudum:

" Berfin Aksel %99,9 ihtimalle Orhan Karakum'un, Alin Karakum ise %99,9 ihtimalle Aytekin Aksel'in kızıdır." Başımı inanmak istemiyormuş gibi sallıyordum. Bu kriz yaklaşıyor mu demekti?

"Bu kadar şımarıklık yeter Alin, herkes kendi kızını alsın." Annemin sert çıkan sesiyle ona döndüm.

"Anne..."

"Anne sen ne diyorsun ya? Beni 3 saatlik kız için bırakıyor musun?"

"Benim öz kızım değilmişsinki daha napabilirim ben seninle."

"Doğru ben senin hiç bir zaman kızın olamadım zaten. Neden, ya ben sana yaranmak için 15 yılımı feda ettim yazıklar olsun sana."

"Alin haddini aşıyorsun sınırı geçme. O sınırı geçersen ben sana yerini bildirmesini iyi bilirim."

Abim tam ağzını açıp bir şey demeyi becerecekken annem ona bir bakış atarak susturdu.

"Hem ben senin gibi sinir hastası kızı napabilirim ki? Hiç derdin bitmiyor. Sürekli kriz geçiriyorsun, sürekli şekerin fırlıyor neden çünkü şımarıksın. Seni bu abi abi diye peşinden ayrılmadığıın kişi şımarttı sonrada ayrı eve geçicem diye sikt-" Odada Ayfer'e attığım tokat yankılanırken öz ailemin bu kadar sessiz kalması beni şaşırtmıştı.

"Senin yüzünden." Babamı gösterip " Sizin yüzünüzden ben bu haldeyim. Ben şımarık değilim, hiçte şımarık olmadım." Diyip odadan çıktım. Bahçeye çıkıp bir banka oturdum.

Ayfer'in dedikleri aklımdan çıkmıyordu. Bu karı sinirlerimi bozuyor benim.

"Merhaba, oturabilir miyim?"

Duyduğum ses ile gözümü açtığımda karşımda biyolojik annem vardı.

"Tabii, buyrun."

"Ben Ahenk, senin annenim bunu tahmin edebildiğini biliyorum ama yinede söylemek istedim hem wattpad kitaplarında da böyle olmuyor mu?

"Siz wattpad mi okuyorsunuz?" Şaşırmıştım, eğer okuyorsa birazcık sıçmıştım çünkü eğer onlar ile kalırsam ve bana wattpad okumayı yasaklar ise hiç iyi şeyler olmazdı. Ayfer bu konuda tecrübeliydi.

"Hayır ama bir aralar en küçük abin okuyordu ondan birazcık biliyorum." Kaç abim var ki?

"Anladım." "Ben de Alin. Az önceki tartışmaya şahit olmanızı hiç istemezdim. Kusura bakmayın."

"Aaa hiç önemli değil lütfen öyle düşünme. Ben seninle buraya bir konu hakkında konuşmaya geldim.

"Tahmin edebiliyorum."

"Öncelikle biz bizim ile yaşamanı istiyoruz, daha çok küçüksün. Reşit olmana daha 3 yıl var. Biz yıllardır aile denen şeyden çok uzak ve paramparçayız. Ben senin bize ilaç olacağına inanıyorum. Hem sadece bizim için değil kendi yaraların içinde. Lütfen bizim ile kalmayı kabul et."

"Ben... Emin misiniz Ahenk Hanım yani ben biraz fazla sorunlu kaçarım sizin evinize."

"Lütfen, Alin buna herkesin çok ihtiyacı var hem bir kuzu annesi olmadan yıllardır üşümüş artık annesinin koynundaki sıcaklığa kavuşmasın mı?"

"Tamam. Sizin ile gelmeyi kabul ediyorum.

Bindik bir alamete gideyoz kıyamete, haydee

SUS NAZMİYE SUS!

Selaaammlaaarrr bu benim ilk kurgum belki size cringe geliyor olabilir ama amacım eğlenmek umarım beğenirsiniz✨️

Yazım yanlışlarım varsa ya da noktalama hatası affola🫡