ဒီနေ့က ကိုကိုနဲ့ငယ်အချစ်ကြမ်းပြီး သုံးရက်မြောက်နေ့။ကိုကိုနဲ့ငယ်နှစ်ယောက်သား ကိုကိုမွေးနေ့ကို ငယ့်အိပ်ခန်းလေးထဲက အိပ်ရာထက်ပေါ်မှာရွထလိုးစခန်းထပြီးတော့ နောက်နေ့မနက်ကိုကိုကစောစောထပြန်သွားသည်။ဘာလို့ဆို အဲ့နေ့မနက်ကဖေဖေရောမေမေရောမမရော ခရီးကနေပြန်ရောက်လာကြတဲ့နေ့။ငယ်တို့လိုးနေတုန်းညကဖုန်းဆက်တာလဲမမပင်။နောက်နေ့မနက်ပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ငယ်လာကြိုစရာပင်မလိုကြောင်းလှမ်းအသိပေးခြင်းဖြစ်သည်။ဒါကိုကြိုသိနေသောငယ်က နောက်နေ့မနက်စောစောကိုကို့ကိုနှိုးပြီးပြန်လွှတ်လိုက်ရသည်။ဒါကို ကိုကိုကမကျေနပ်။သူအနေနဲ့လည်းမနက်စောစောထပြန်ရတဲ့အပြင် လိုးလည်းမလိုးရဆိုတော့ မျက်နှာကြီးကစူပုပ်ပုပ်နဲ့ဖြစ်နေရှာတာ။ငယ့်ကိုမလိုးရလို့အားကြီးနဲ့စိတ်ကောက်နေတာ ကိုကိုက။ဒါကိုငယ်နားလည်ပါတယ်။ကိုကို့လီးကမနက်ဆိုဘယ်လောက်ထိအကြောင်တင်းပြီးထောင်ထနေကြောင်းငယ်မသိတာလဲမဟုတ်ပေ။ငယ်တို့ညပိုင်းနှစ်ယောက်အတူကုန်ဆုံးတဲ့ညတွေဆိုမနက်ရောက်ရင် ကိုကိုကငယ့်ကိုမလိုးရပဲအလွှတ်မပေးပေ။
သူ့ကွန်ဒိုမှာလိုက်အိပ်တဲ့နေ့ဆိုရင်လည်းညကိုအသေကြုံးတဲ့အပြင် မနက်ရောက်ရင်လည်းတစ်စခန်းထသေးသည်။တစ်ညလုံးစောက်ပတ်လေးထဲလီးထည့်အိပ်သည့်အပြင် မနက်မိုးလင်းရင်လည်းကိုကိုကအရင်နိုးနေကာညှောင့်တတ်သေးသည်။ငယ်နိုးလာပြီးဆိုကာမှ ကိုကိုကငယ်နဲ့တူတူထကာ မျက်နှာသစ်တစ်ကိုရည်သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည်အထိ လီးမဖြုတ်ပေးပါ။သွားတိုက်ရင်လဲသွားတိုက်ချိန်မို့နောက်ကညှောင့်သည်။ရေချိုးချိန်ဆိုရင်လဲအညှောင့်မပျက်။ငယ်မှာသူအဝတ်လဲချိန်ပဲခဏသက်သာကာ မီးဖိုခန်းထဲမနက်စာလုပ်ပေးပြီဆို သူပါလိုက်ဝင်ကာနောက်ကနေလီးတပ်တော့သည်။ငယ်မီဖိုးခန်းထဲ ဟိုသွားဒီသွားလုပ်ရတဲ့အခါမျိုးဆိုလဲ လီးဖြုတ်မခံ သူပါကပ်လိုက်သည်။မနက်စာစားပြီဆိုလဲ သူ့ပေါင်ပေါ်တင်ကာကပ်တိုးလေးညှောင့်လိုးခံရင်းငယ်တို့မနက်စာစားကြရတယ်။ငယ့်မှာတစ်ခါတစ်ခါကိုယ့်အဖြစ်ကိုကိုယ်ကိုယ်တိုင်တောင်မယုံချင်။မယုံချင်လို့လည်းမရဘူးမလား ငယ့်မှာအဆော်ခံရလို့ပဲတကယ်ခံနေရပြီလေ။ကိုကိုနှင့်ကိုကိုလီးသရမ်းချက်ကတော့ငယ်လက်ဖျားခါပါသည်။
