Karanlık çağlar büyük liderlere gebedir.
Büyücülük dünyasında sadece güçlülülerin hayatta kalabildiği bu devirde Victoria Waldens lider olarak doğduğunu biliyordu. Doğumunun yüce bir amacı olmalıydı ve bu amacı onurlandırmak için elinden geleni yapa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Baykuşhanede esen rüzgar nefes kesecek kadar soğuktu.
Bu aralar herkes cadılar bayramı günü Slughorn'un yapacağı partiyi konuşuyordu.
Victoria'ya ise çok rengarek geliyordu bu parti. Pek gitmeyi de düşünmemişti açıkçası. Hem Slughorn onu klubüne almamıştı hem de kimsenin onu partner olarak çağıracağını sanmıyordu.
Soğuk havaya rağmen ince bir gömlek ile baykuş kulesine çıkmıştı. Yeşil gömleğin önü açıktı ama esen rüzgar hiçbir haraketlenme sağlamıyordu.
Sadece altındaki siyah pantolonun paçalarında hava akımını hissedebiliyordu Victoria. Sessizce rüzgardan korumasını sağlayan büyüleri tekrardan fısıldadı.
Uzaklardan bir karganın çığlıkları duyuldu ve Victoria bi an için cumartesi sabahı uyuyan tüm Hogwarts'ın uyanmasından korktu.
Güneş yeni yeni doğmaya başlamışken Hugin'in karartısı gökyüzünde kendini belli etmeye başladı. Karga formundaydı, beyaz gagası uzaktan bile belli oluyordu. Victoria elini öne doğru uzattı ve sihirli yaratık koluna kondu."Hoş geldin." dedi.
Hugin, Victoria'nın kolundan havalanıp dönüşmeye başladı. Victoria başlarda yaratığın karga formundan çıkmasını mide bulandırıcı buluyordu ama şimdi ona çok normal gelmeye başlamıştı.
Hugin, kocaman karga-insan karışımı şeye dönüştüğünde baykuşhanedeki neredeyse tüm baykuşlar ciyaklayarak bir yana kaçındılar. Yaratık elindeki mızrağı şöylece yere toklattı. "Hava atmadan da duramıyorsun, bakıyorum." dedi Victoria.
Hugin, siyah esrarengiz gözlerini etrafta gezdirdi. "Bu aptallara mı?" dedi tok sesiyle. "Oldum olası baykuşlardan hoşlanmamışımdır."
"Sevimli yaratıklar." diye mırıldandı Victoria ve Hugin'e doğru döndü. "Bir haftadır nerelerdeydin? Avlanman asla bu kadar uzun sürmezdi?"
Hugin sorusuna soruyla karşılık verdi. "Bugün geleceğimi nereden biliyordun?"
Victoria omuz silkti. "Sanırım hissettim."
Hugin'in kapkara gözleri kızı süzdü. Victoria o gözlerle ne zaman çok fazla bakışsa karganın içindeki kadim şeyleri hissedebiliyordu ve bu istemese bile onu ürpertiyordu. "Değişmişsin çocuk."
"Ne?"
Hugin, mızrağına tutunarak ilerledi ve Victoria'nın dibine girdi. Kızın kokusunu içine çekti ve tiksinerek uzaklaştı. "Kan lanetleri çirkin şeylerdir çocuk. Eğer onlarla oynarsan sende istemeyeceğin izler bırakır ve bu burnu büyüye hassas olanlar için çirkin bir kokudur."
Victoria duvara yaslanıp asasını elinde çevirdi. Sırıtmaya yakın bir hali vardı. "Neler öğrendiğime inanamayacaksın."
Hugin, Victoria'nın sırıtmasına yargılayacı bir bakış attı. "Kim öğretti sana?"
