Laura

10 0 0
                                    

"Asal engkau tak angkat call aku eh, Laura? Aku call kau banyak kali." Sergah Luna sebaik saja punggungku mendarat di atas kerusi meja solek. Perlahan-lahan aku mencabut peniti-peniti di tudungku.

"Relaks la. Aku kan lepak dengan kawan-kawan aku," tipu ku. Micellar water ku ambil untuk membuang sisa-sisa makeup pada wajahku.

"Kau tipu. Aku ada call Eyra tadi. Katanya kau dah balik. Sebenarnya engkau pergi mana eh? Siapa yang hantar kau tadi? Kau keluar dengan siapa?"

Sejak bila eh adik aku yang seorang ni bercita-cita nak jadi macam abang aku ni? Jadi pak inspektor ni? Banyak betul tanda tanyanya. Muka tu serius pula tu.

"Engkau ni serius macam ayah pula tiba-tiba apasal. Sejak bila pula engkau risau bila aku keluar ni? Yang penting aku dah balik kan. Asal family kita ramai-ramai kat bawah tu? Tak bagitau pun diorang nak datang sini."

"Laura dah balik?" Tiba-tiba entah dari mana, mama memunculkan diri. Dikuncinya pintu bilikku sebelum melabuhkan punggungnya di atas katilku. Pelik. Tak kenapa aku rasa macam tak sedap hati ni eh? Ada sesuatu ke yang jadi masa aku keluar tadi?

"Apasal ni? Semua orang okay kan? Mama? Luna?" Mama berbalas pandang dengan Luna. Luna pandang mama. Mama pandang Luna. Aku pula? Mati akal kat tengah-tengah. Apa dah jadi ni?

"Mama, ada orang meninggal ke mama? Siapa? Ayah mana ayah? Abang Luq? Lazeeq? Mama?" Aku mula tak senang duduk. No. Tak mungkin. Sebab ramai kat bawah tadi mana ada yang menangis-menangis.

"Bukan-bukan, sayang..." Cepat-cepat mama meredakan keadaan. Aku menarik nafas lega. Alhamdulillah. Tapi aku masih tak puas hati. Habis tu? Apa pula ni yang dah jadi ni? Mama dengan Luna ni pun satu. Buat suspens betul. Mengalahkan sinetron pula. Cakap je la terus terang.

"Laura jangan terkejut ya, sayang ya." Ujar mama lagi. Mama dah cakap macam tu makin la aku berdebar-debar. Jantung aku ni bagai nak pecah dah.

"Engkau akan kahwin. Lusa." Dua ayat dari mulut Luna membuatkan aku terpinga-pinga. Lawak apa ni? Aku mengerutkan dahiku. Okay, ni serious tak lawak. Aku dah la penat seharian keluar. Boleh pula Luna ni buat prank kat aku. Dia tak tau ke aku hampir inalillah tadi.

"Ya, sayang. Lagi dua hari kamu akan jadi isteri orang." Mama pula bersuara membenarkan kata-kata yang keluar dari mulut Luna. Aku tertawa sekejap. Makin lama tawaku makin menjadi-jadi. Kurang garam betul. Ingat ni prank-prank kat Youtube ke apa. Ni mesti kerja Si Lazeeq ni. Adik tak berguna betul.

"Laura, apa kamu ni. Ketawa mengalahkan hantu. Mama ni dengan Luna betul-betul ni." Ujar mamaku. Kali ni suaranya dah tak lembut dah macam tadi. Silap-silap habis aku kena bebel. Aku terus berhenti ketawa.

"Mama, orang penat. Esok-esok la korang sambung prank korang ni eh. Mana Si Lazeeq tu. Pandai eh nak prank-prank orang. Mama, asal kat bawah keluarga kita ramai-ramai datang tu? Tak bagitau pun nak datang." Memandangkan Luna tak menjawab soalan aku tadi, soalan yang sama ku tanyakan kepada mama.

Tok- tok- tok

Kedengaran pintu bilikku diketok. Cepat-cepat Luna membuka pintu. Tersembul muka anak buahku yang muda lima tahun dari aku.

"Assalammualaikum. Busy ke? Nak masuk. Tengok-tengok bakal pengantin." Okay. Takkan sampai Marsya ni pun ikut sekali prank aku.




.

He's... mine?Where stories live. Discover now