အႀကိမ္ေရမ်ားစြာေခၚဆိုေနခဲ့တဲ့ အဝင္ေကာလ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးMery သက္ပ်င္းခ်ေနတာ ဘယ္နခါမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။မေန႕ညကတည္းက ေခၚေနခဲ့တာ မအားရင္ေတာင္ စာေလးျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ပို႔သင့္တယ္မဟုတ္လား။အခုေတာ့ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။မနက္ျဖန္ကေစ့စပ္ပြဲေန႕ေလ။ဒါကိုjeonေမ့ေနခဲ့တာလား။ဒါမွမဟုတ္ တမင္ေရွာင္ထြက္သြားခဲ့တာလား ဆိုတာသူ(မ) စဥ္းစားရင္းရင္ေတြပူလာသည္။
Jeonေမေမကို ေမးၿပီးေတာ့ jeonေနတဲ့ အိမ္ကို လိုက္သြားခဲ့ေပမယ့္ ၿခံတံခါးေရာ အိမ္တံခါးပါ ေသာ့ပိတ္ထားသည္။
အိမ္နီးခ်င္းေတြကို ေမးျမန္းၾကည့္ဖို႔ ဆိုတာကလည္း မျဖစ္နိုင္ဘူး။ဘာလို႔ဆို jeonက လူတကာနဲ႕ရင္းရင္းႏွီးႏွီးမေနတာကို သူ(မ )သိသည္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ျပန္ထြက္လာခဲ့လိုက္တာ လမ္းထိပ္နားေရာက္ေတာ့ J&J cafeဆိုတဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးေတြ႕တာနဲ႕ စိတ္ညစ္ေျပ ဝင္ခဲ့လိုက္သည္။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီဆိုင္က သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းjinတို႔ဆိုင္ျဖစ္ေနခဲ့သည္ေလ။မထင္ထားဘူး။ဒီမွာ ျပန္ေတြ႕ရမယ့္လို႔။သူ(မ)နဲ႕ သိပ္မရင္းႏွီးေပမယ့္ jeonရဲ႕ ခင္မင္ရဆုံးမိတ္ေဆြမို႔ သူ(မ)လည္း အလိုက္ထ္ုက္ ဆံဆက္ေပးေနတာ။
Jinကjoonနဲ႕ လက္ထပ္လိုက္ၿပီလို႔ေတာ့ တစြန္းတစ္စက္ု တီတီေမ ဆီက ၾကားခဲ့ရသည္။ထို႔ေၾကာင့္ဘဲ တီတိေမက jeonကို jinတို႔လိုျဖစ္မွာဆိုးလို႔ သူ(မ)နဲ႕ အျမန္ဆုံးစီစဥ္ေပးတာေပါ့။သူ(မ)ဘက္ကေတာ့ jeonကို အရင္ကတည္းက ခ်စ္ေနရသူမို႔ ေပ်ာ္ေနသည္။ဒါေပမယ့္ ေတြ႕ဆုံပြဲေန႕ကစၿပီး ေပ်ာက္သြားခဲ့တဲ့jeonစိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘာေတြရွိေနလဲဆိုတာ သူ(မ)အေနနဲ႕ ခန႔္မွန္းရခက္ေလသည္။
ေကာ္ဖီေသာင္ရင္းစကားတခြန္းႏွစ္ခြန္းေျပာဆိုၿပီးေတာ့ jeonဘယ္သြားလဲဆိူတာ ေမးၾကည့္လိုက္သည္။jinကိုေတာ့ ေျပာသြားေလာက္မွာပါ။
"ခရီးထြက္သြားတယ္။သူဘာေတြစိတ္ညစ္ေနလဲမသိဘူး။ငါ့သူငယ္ခ်င္းႀကီးကို သနားလြန္းလို႔ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ။သူ႕ခမ်ာ မိဘစကားကို မလြန္ဆန္နိုင္လို႔ သူခ်စ္တဲ့သူနဲ႕ေတာင္ လမ္းခြဲရမလိုျဖစ္ေနၿပီ။အခုသူ ခ်စ္သူနဲ႕အတူတူ ခရီးသြားေနတာ"ဒါ jinျပန္ေျပာလိုက္တဲ့စကားပါ။
