You&I // Niall Horan

16

Mackenzie

Niall en ik staan in de keuken van het hotel appartementje. We pakken allebei iets te eten en eten het snel op en gaan weer naar onze kamer.
Ineens pakt Niall me op en gooit me op bed.
'AUW ME RUG' gil ik uit.
'Gaat het?' Vraagt die bezorgd.
'Ja het gaat wel ik heb wel vaker last van mn rug mr een seconde later is t vaak al weg' zeg ik en hij knikt.
'Kusje?' Vraagt die uit het niets.
'Nee eerst je excuses aanbieden meneertje' zeg ik voor de grap maar hij nam het serieus.
'Alstjeblieft mag ik een kusje' zegt die verdrietig.
'Nee'
'Maar-'
'Geen kusjes tot je je oprechte excuses heb aangeboden' zeg ik eigenwijs. Hij zucht en staat op. O god... is die boos?
Hij pakt zn gitaar en loopt naar de woonkamer denk ik. Ik wil er achteraan lopen maar bedenk me dan dat ik hem maar beter even kan laten afkoelen en hem kan laten nadenken. Ik pak mn telefoon en kijk 1 aflevering van Gilmore Girls. Na die aflevering besluit ik om bij Niall te kijken. Ik blijf km het hoekje even staan en hoor zijn zuivere stem zingen.
'AGRRR' schreeuwt die agressief uit wanneer het op de gitaar niet goed gaat. Ik besluit om hem maar weer even alleen te laten.

'MACZ?' Hoor ik Harry roepen.
'HAZZA?' Roep ik op de zelfde manier terug.
'Wat is er met Niall gebeurt? Hoezo lukt het gitaar spelen niet meer?' Zegt die gefrustreerd.
'Ik ga even naar hem toe' zeg ik tegen Harry. Harry knikt en we lopen samen de kamer uit. Ik loop richting de woonkamer en zie niall weer agressief schreeuwen. Ik zie dat die bijna zn gitaar op de grond wilt slaan maar ik hou hem tegen.
'Ho maar even, die heb je vanavond nodig' zeg ik en geef m een kleine glimlach.
'Ja en?' Snauwt die.
'Niall...' zeg ik.
'Nee' zegt die en hij loopt weg. Ik zucht en laat me neer vallen op de bank. Ik zou vanavond naar het concert gaan maar ik weet niet of ik nu nog wel wil gaan.
Ik loop de richting op waar Niall heen liep en besluit om opnieuw met m te proberen praten.
'Niall we moeten praten.' Zeg ik gelijk.
'Wat valt er te praten? Mn eigen vriendin wilt me niet eens meer een klein kusje geven, het voelt nu net alsof ik niet goed genoe-' zeg die maar ik kap hem af door hem te zoenen. Ik ga op m zitten en hij legt zn handen op mn kont.
'Klaar met praten?' Zeg ik tegen hem. Hij knikt terwijl zn mond opvalt van de realisatie van wat er zojuist was gebeurd.
'Het was maar een grapje Ni, als het kon zou ik jou heel de dag alleen maar kusjes geven. Denk niet zo slecht over je zelf. Je bent perfect en je bent genoeg voor mij. Praat je zelf alstjeblieft niet meer zo naar beneden. Je maakt me daar echt verdrietig mee' zeg ik tegen m.
'Sorry' zegt die.
'Het maakt niet uit' zeg ik en geef m een kus.
'Kom je?' Vraag ik.
'Waarheen?'
' maccie?'
'JA' schreeuwt die. Ik lach en loop samen met hem naar de mac.