THE VAMPİRE [HYUNLIX]

Belki Bir Gün Oluruz

"onlar lens değil"

Şuanda büyük bir şok
geçiriyordum.
Madem onlar lens değil,
o zaman...

"tam düşündüğün gibi Felix,
ben vampirim"

İçimde bir korku vardı,
sanki Hyunjin beni yicekmiş gibi.

"merak etme yemicem seni"

Aslında vampirleri severim
ama Hyunjin'in aniden
bana ben vampirim demesi
beni şaşırtmıştı.

Lafı değiştirmek için
"vampirlerin uyumadığını
biliyorum ama bana baktığında
da ben uyuyamıyorum.
O yüzden arkanı dön ve yat"
deyerek yorganı üstüme çektim.

Hyunjin'in kıkırdama sesini
duymam ile yüzümde bir
tebessüm oldu.

                                 ***

Sabah olduğunda erkenden
kalmıştım. Oturur pozisyonuna
geçip Hyunjin'e baktım.
Arkası dönük bir şekilde yatıyordu.

Onu rahatsız etmeden
yüzünü incelemeye başladım.
Gerçekten kusursuzdu yüzü.
Peki ya dudakları?
Pembiş ve dolgun dudakları
insanı çileden çıkarıyordu.
Onun dudaklarını öpmek çok
isterdim ama imkansızdı.

Sevgilisi çok şanslı biri olucak~

Hyunjin kıpırdamaya başladığında
onu incelemeyi bırakıp etrafa
bakmaya başladım.
O da oturur pozisyonuna
geçip bana baktı.

"gün-"daha lafımı bitirmeden
Hyunjin dudaklarıma kapandı.
Has siktir.
Vampirlerin düşünceleri
okuyabildiğini unutmuşum.

Hyunjin dudaklarımdan ayrıldı
"istediğin oldu mu"
Şu an şoka girmiştim.
İlkimi Hyunjin almıştı.

"O zaman şanslıyım"
dedi kıkırdayarak.
Bende kıkırdamadan edemedim.

Şaksına Hyunjin'i gıdıklamaya
başladım. Güldüğünde kafasını
geriye atması ona daha farkı
bir tatlılık veriyordu.
Karnından daha çok gıdıklandığını
fark edince daha çok gıdıklamaya
başlamıştım ki;
çok yanlış bir şey yapmıştım.
Elim....Elim Hyunjin'in
erkekliğine gelmişti.
Hemen elimi oradan çekip
"özür dilerim"
dedim.

Kıkırdayıp güldü.
Beni kucağına alıp boynuma
öpücük kondurup yere tekrar
oturttu.
Yüzüm kızarmıştı.
"utanmana gerek yok civ civ,
bu son olmicak"

Civ civ?

Çadırdan çıkıp diyerlerinin
yanına gittik. Ben kahvaltı
etmediğim için Jisung biraz
kızmıştı ama umursamadım.

Ben kahvaltı etmedim diye
Hyunjin de etmemişti.
Deli işte.

Zorla ağzıma birşeyler tıkmaya
çalışıyordu. Ağzıma kocaman
bir kurabiye tıktı.
Zor yutmuştum.
Hatta ağzımın kenarlarında
kırıntıları kalmıştı.

Hyunjin gözümün içine
bakıyordu. Ne olduğunu
sorduğumda direk dudaklarıma
kapandı ve ağzımın kenarındaki
kırıntıları yedi.

O sırada Jeongin'in bizi izlediğini
ve Hyunjin'in beni öperken
gördüğünü fark ettim.
Jeongin bize bakıp bir sırıtış attı.

YOK ÖYLE BİR ŞEY!
BİZ SEVGİLİ FALAN DEĞİLİZ!

Hyunjin'in kulağıma eğilmesi
ile irkildim
"belki bir gün oluruz"

Bu hikayedeki Hyunjin

Bu hikayedeki Felix

Bu da Hyunlix <3