senin gibiler

4

"Aylin ne alaka?"sonunda kafeden çıkmıştık, biz çıkarken Hilaller hala masadaydılar.
" Asıl sen ne alaka? Nolmuş sana Açelya, ne oldu da bana anlatmıyorsun?"geçiştirmem gerek,
" Asya, pek iyi hissetmiyorum, midemde bir ağrı var sürekli ve nefes almamı zorlaştırıyor, sanırım psikolojik bir şey ama şu an daha iyiyim cidden, ilaç da aldım" lafımı bitirince kollarımı açtım, anında sarılmıştı. Asya çocukluk arkadaşımdı, biz ne kadar bir birimize bağlı kalmasak da hayat sürekli bizi bir araya getirmişti ve sonunda kaderimizi kabullenip sıkı arkadaş olmuştuk. 170, beyaz tenli, kızların bayıldığı bir tip maskülendi ama ne olursa olsun tüm iltifatlar, numara vermeler, insta istemeler onu şımartmamış, egolu yapmamıştı. Tam aksi zeki, başarılı ve zaman içinde sadece ilgilendiği tek kişiye sadık kalan birisiydi. Sarıldığımızda kafamı omzuna yasladım, biraz daha sıkıp bıraktı beni.
"Ne olursa olsun buradayım, geçicek bunlar, doktora gitmek istersen annenin haberi olmadan hallederiz" evet annem, tüm hastanelerle iyi ilişkisi olan bir başhekim. Kontrol manyağı, sinir hastası, histerik ve paranoid bir doktor.. Tabi tüm bu özelliklerini tek ben biliyordum, herkesin idoluydu annem.
" Evet soruma cevap, Aylin ne alaka bizle?"
"Aylin değil olay, benimki için" Asyanınki, Ecmel kısaca, gördüğünüz en soft insanı düşünün. Dünyanın en iyi kalpli, en incinmeye müsait, kırılgan, rengarenk, bebek gibi bir kızı. Gülümsedim lafına,
" Eeee nolmuş senin kıza?"
" Aylin okulun habercisi, sen pek haz etmedin sanırım ama o kadar da kötü değil, sadece birisi Ecmele yaklaşırsa, yaparsa ya da her hangi bir laf yetiştirme durumu olursa, bana iletmesini rica ettim. Tüm buluşma boyunca uyuduğun için anlamamışsındır" son dediğine gülüp, alnıma fiske vurdu ve karşısından geçtiğimiz markete girdi, sigara alıcaktı. Arkasından vişne suyu al bana diye bağırınca onaylar gibi kafasını salladı, giresim yoktu içeri. Sigara kullanmaya meyilliydim ama kullanmıyordum. Yere çöküp telefonumla oynamaya başladım.