Yapraklar Sararmadan Gel

Tuhaf bir karşılama

Sevgi neydi..? Uçsuz bucaksız bir okyanusmuydu ya da asla ulaşamayacağınız bir düş..?

Hayal kırıklığına artık  uğramak istemeyen insanlar sevgiye kapatır kendini.. Oysa ki öyle güçlü ve şefkat dolu bir duygudur ki Sevgi.. Belki bir gün karanlığı bölüp Dünya'ya gösterir kendisini.

                                                                                     ...

Açılan kapı yeni başlangıçlara mı itecekti Neriman'ı?

Hayatında daha önce böylesine büyük bir ev ''Malikane'' görmemişti Neriman, adeta bir saray gibiydi.. 

Düzensiz atan kalbi heyecanını ele veriyordu.. Bu işi eline yüzüne bulaştırmamalıydı, kim bilir onu bekleyen adam ne kadar yakışıklıydı, aklından pek çok düşünce geçiriyordu. Rüzgarla dans eden saçlarını yüzünden yavaşça çekerek birkaç derin nefes daha aldı.. bu karmaşa onun için çok fazlaydı. Ona neler oluyordu? Daha önce hiç böylesine bir heyecana bürünmemişti. Bu kadarı onun için çok fazlaydı. 

İçinden, ''Allah'ım.. bana yardımcı ol, hata yapmamam gerekiyor.'' Dedi kendi kendine. Avuçlarını sıkarak bahçe kapısından içeriye ağır adımlarla girdi.

Neriman, ''Rüzgar bile burada başka esiyor.'' gözleri kapalı bir şekilde..

Kahya,'' Buyur hanım kızım, kime baktıydın?''

Neriman,'' Merhaba.. Benim adım Neriman! Portre çizimi için gelmiştim.. Evdekilerin haberi vardı aslında. Sizin bir bilginiz yok mu?'' Diye sordu kayhaya.

Kahya,'' Haa! bildim bildim. Evin hanımı bana dediydi! Emme biraz erken gelmişsin. E beni takip et o vakit sana yolu göstereyim hanım kızım.'' Dedi.

Kahyanın şiveli konuşması Neriman'ın içini ısıtmıştı heyecanı biraz da olsa azalmıştı.. Samimi tavırlar sergileyen kahyayı takıp etmeye başladı. Malikane labirent gibiydi, duvarda müthiş tablolar vardı. Duvar kağıtları, heykeller, vazolar.. İçeriye baştan aşağı ince ve zarif bir elin dokunduğu belliydi.

Kahya, '' Şöyle geç hanım kızım az soluklanadur sen, gidip söyleyeyim de sana limonata  getirsinler.''

Neriman, '' Teşekkür ederim.. Adınız nedir acaba..?  '' Diyerek kahyanın adını öğrenmek istedi.

Kahya duraksar ve takkesini başından çıkarıp başını öne eğer.. '' Bir hatam mı oldu hanım kızım..? Kusuruma kalma eğer bir eksiğim olduysa.'' diyerek mahçup bir şekilde takkesindeki eskimiş ipleri sökmeye başlar.

Salona büyük bir sessizlik hakim olur.

Neriman ne olduğunu anlayamadı, kahya neden bu kadar panik yaptı ki? Neden böylesine bir korku duydu? Oysa ki sorulan soru o denli zor bir soru değildi. Kahya gözlerini Neriman'dan kaçırıyor adeta soğuk terler dökmeye başlamıştı..

Neriman kekeleyerek, '' Hayır... Hayır... Amcacım! Estağfurullah! Ne hatası ne kusuru yok öyle bir şey ben sadece eğer ki bir ihtiyacım olursa sana sesleneyim diye dedim. Başka bir amaçla sormadım. Hem siz ben geldiğimden beri bana güler yüzlü davranarak benim heyecanımı azalttınız. Ben size teşekkür etmek istiyorum..'' Diyerek kahyayı sakinleştirdi.

Kahya büyük bir şaşkınlıkla Neriman'ın yüzüne baktı, daha önce hiç bu denli kibar ve saygılı bir genç hanımla tanımamıştı.. Onun tanıdığı gençler hep uçarı burnu Kafdağı'nda olan sosyetik gençlerdi. Neriman'ı da o kefede gençlerden sandı ve tedirginliği bu yüzdendi aslında.

Zaten hayatı o malikaneden ibaret olan zavallı adamcağızın tekiydi.

Kahya, '' Yok kızım.. Ne teşekkürü ben ne ettim ki? vazifemi yaptım. Benim adım Ahmet! emme sen bana Ahmet amca diye bilin, sen güzel yürekli bir kıza benziyon. Yüreğinin güzelliği yüzüne vurmuş hanım kızım.'' diyerek başını salladı.

Kahya takkesini takarak salondan çıkar ve tam o esnada üst kattan bir kapı açılır. Sakin ve ritmik bir şekilde atılan adımların çıkardığı topuk sesleri malikanenin sessizliğini bozar.

Topuk sesleri Neriman'ın yine heyecanının artmasına neden olur

Kimdi bu gelen..? Yoksa malikanenin Hanımı mı? 

Merdivenlerden mavinin en güzel ve en sıcak renklerini taşıyan cesur dekolteli elbisesi içerisinde inen bu kadın adeta yağmurlu bir geceyi sarsan ve içleri ürperten  gürültülü bir yıldırım gibi süzüldü aşağıya..  Yüz hatları sert ve sivri, koyu kahve gözleri ve bir ok kadar keskin kaşları..  

Bakışlarıyla bir insanın içini mermi gibi delen bu kadın..? 

Sahi, Kim bu kadın..?

 Hikayemi beğendiyseniz yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen fikir ve görüşlerinizi yorumlarda bekliyorum..

*Ya rüzgarın kokusu özlem duyğuğun şeyse..? Belki de o yüzden güzel kokmuştur sana..