❦ 𝐤ı𝐳ı𝐥 𝐲𝐚𝐧𝐠ı𝐧 +18 ❦

♠𝖌ü𝖟𝖊𝖑𝖎𝖒♠

CASİMO' DAN ....

👇🏻💨

Kız' a bak vur , yarala bir öldürmediği Kalmıştı zaten sonra da gel bak yaşıyor muyum !

Bu nasıl siktiğimin çelişkisi

O' nun yerinde bir başkası olmuş olsaydı şuan kesinlikle mezarda cesesd' i yılanlara , kemirgen böceklere yem olmuş çürümüş gitmişti .

Her ne kadar kadın diye bir şey yapmıyorum olsam da iyi bir dersi hak ediyordu .

Evet ilk başlarda, kadın derdim Küçük şımarık kızın teki Casimo uğraşmaya değmez derdim ama şimdi...

Şimdi ona kestiğim her ceza sanki bana dokunuyordu.
Saçma bir şekilde ona acı verdiğim her an üzüntüsüne tanık olduğum her an anlamsız bir şekilde içimde ufak bir zelzeleye sebep oluyordu , sanki içimde deprem oluyordu ve bütün her şey yıkılıyordu gibi hissediyordum.

Zerre bir düşünce yoktu şuan aklımda
O ve onun birikmişlerinden başka .

Az önce yakından tanık olduğum her şeyi korkusu , kızgınlığı , üzüntüsü
Yüzünde yer edinen her bir duyguya yakından şahit olmak tuhaftı .

Üzüldüğünü hissetiğimde saçma bir şekilde içimde küçük çaplı bir yangın çıktı gibi hissettim .
O' nun üzüntüsünü sebep olan kişi ' nin ben olması da içimdeki bu ateşi daha da harladı sanki .

Bu az önce yüzünde gördüğüm ve bana aktardığı hislerden sonra bedenimde olan ufak hareketlenme bu olanlar için bir delil gibiydi.

Bu içimde yaşadığım karmaşaya bir ad veremiyordum , bir yandan saçma bulsam da bir yandan bu duyguları yaşamam gerekiyor gibi geliyordu bana .

Yaşıyorum da istesem de istemesem de bu kadar kısa sürede benliğime işlemiş çekip , koparıp atmak istesem de yapamıyorum bu duyguyu, yaşadığım bu his daha önce tatmadığım bir duygu olduğu için korkutuyor da aynı zamanda , ben korkular' ın adamı değilim bunu kendime yediremiyordum !

Sevgi değildi!
Bu saçma duygu değildi, basit bir istek .
İstiyordum onu , dik başlılığıydı belki de beni ona çeken

Yataktan kalktığı anda o kızıl saçlarını narin parmakları ile savurarak düzeltmesi, bir an bana burda olmadığımı , tüm dünya ' nun durduğunu o ve benden bakşa kimse ' nin olmadığını hissetirse de dert etmedim elbisesi' nin açılan yerini kapatırken bana dönmesi beklediğim bir şey değildi ama ona baktığımı saklama çabası içerisine girmedim .

Görmüştü zaten saklasam ne saklamasam ne küçük bir çocuk gibi parmak kadar kızıl bir kız' ın öfkesinden korkacak değilim.
Hem onunki öfke miydi orası bile tartışılır , kızamıyordu bile ya da benim gözüme öyle geliyordu kızgınlık bile yakışıyordu sanki .
Bazen çirkefleşse hatta çoğu zaman da öyle olsa da her insan ' ın doğasında olan ve yaşaması gereken duygulardı bunlar .

Yanındaki yastığı acımasızca yüzüme savurup kalkıp kapıya doğru gitmiş ve hiç bekleme yapmadan çıkıp gitmişti . Ağzımdan beni tetikleyen kahkaha ile kendimi durduramadan bir gülüş firar etti dudaklarım arasından .

Tanrım ....

Ne oluyordu lan !
Bu kızıl' ın şuan cenazesi defnedilmiş olması gerekirken gülüyor muydum bir ben bunun için yok artık , sikik bedenim; bu nasıl bir muamma lan beden benim ama sanki değilmiş gibi de

Az önce o kızıl saçları ' nın bembeyaz kar örtüsü gibi dalga dalga yayıldığı , ve bana attığı yastık ile bakışıyordum yüzümdeki sırıtış ile bir şey içimi kemirmeye başladı bir merak duygusu ; duymak istedim kokusunu , bana attığı yastığa sinmiş miydi acaba kokusu , nasıl kokuyor acaba,yüzümü tedirgin ve meraklı bakışlar eşliğinde yastığa götürdüm .