Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
! 2. sezon sonundan spoiler ! Chishiya x Gn! Okuyucu Meteordan sonra, Chishiya çok tanıdık birini fark eder. Sana doğru çekiliyor,sanki bir yerde tanışıyormuşsunuz gibi? Çevirdiğim hesap;buckyarchives
Chishiya yaşıyordu.
Kesinlikle öyle hissetmiyordu ama öyleydi. Göktaşı fiziksel ve zihinsel olarak ondan çok şey almıştı.Bipleyen hastane odasında hayata ani bir bakışla uyanmıştı ve bu konuda bir şeyler yapacaktı.Artık kötü haberler için haberci olmak, birbiri ardına insanların umutlarını yavaş yavaş yıkmak yoktu.
O etrafta dolaşırken düzinelerce insanın aynı acıyı ve travmayı yaşadığını gördü, bazıları diğerlerinden daha iyi görünüyordu.Bacağı kesilmiş bir kız, odasının önünden geçtiği komadaki bir adam ve üzerleri yaralarla dolu el ele yürüyen bir kız ve erkek.
İnsanlık,her zaman aşkı korkunç davalarda buluyordu.
Chishiya hastanenin ortak odalarından birinde durmuş, her zaman yaptığı gibi insanları izliyordu.Tanrım, meteorun düşmesinden bu yana bir ömür geçmiş gibi hissediyordu.Chishiya, hastanelerin vızıldayan ve bipleyen seslerine, sohbet eden ve ağlayan insanlara ve güçlü dezenfektan ve çamaşır suyu kokusuna aşinaydı.O bir doktordu, bütün bunlar hayatını ağzına kadar doldurmuştu, tanıdıktı.
Sen bile.
Odanın karşısında duran sen;bir köşeye geçmiş -chishiya gibi- insanları izliyor, kraker atıştırıyor ve kendini rahatça gizli tutuyordun.Evet,onun gözlerini yakaladın.Ama midesinin derinliklerinde bir şeyler hissetti, seninle ilgili bir şeyler tersti.Sanki çok tanıdıkmışsın gibi, Chishiya gözlerinde bir ömür görebiliyordu ve bu seni gördüğü tek zamandı.Belki de değildi?
Chishiya, odadaki bir kişiye lazerle odaklanmaktan daha iyisini yapabiliyordu,kafanı ona doğru döndürdün. Tam ona doğru ama Chishiya bakışlarını çekemedi ki istese bile yapamazdı.Sana doğru olan çekimi çok yoğundu, bu onun başının dönmesine neden oldu.Şok, kafa karışıklığı, hatırlama? Yüzüne baktı,ona tanıdık geliyordun.
Yüzüne küçük, tatlı bir gülümseme yerleştirdin.Kahretsin, ona hangi ilacı verdiler? O göktaşı gerçekten onun üzerinde bir terslik yarattı çünkü aniden nefes alamaz hale geldi. Bir an için dikişlerinin açıldığını düşündü,aşağı baktığında önlüğünün kanla ıslandığını görmeyi bekliyordu.Ama hayır,sadece sen vardın.Chishiya hiç bu kadar tanıdık ama yabancı bir gülümseme görmemişti.
Gözlerin,onu okumaya çalışıyormuşsun gibi kısıldı.Geçmişte pek çok insanın zor bulduğu bir şeydi ama Chishiya kavga etmedi ya da soğuk bir yüz ifadesine sahip olmadı.Chishiya da meydan okurcasına gözlerini kıstı.
Sana o kadar dalmıştı ki, genç çocuğun tekerlekli sandalyede ayak parmaklarına yaklaştığını görmedi. "Ah!" Chishiya acıyla inledi.
"Ah! Üzgünüm üzgünüm." çocuk bir çok kez özür dilemeye başladı, başını özürle eğdi.
"Sorun değil" Chishiya emindi,ayak parmağındaki acı çoktan hafiflemişti bile,birkaç gün önce aldığı sargılı ve dikişlere kıyasla kolay bir yaralanmaydı. "Cidden, sorun değil."
Oğlanın özür dilemeleri yavaşladı ve neredeyse reverans yaparak uzaklaştı.Chishiya bu jeste alçak sesle kıkırdadı.Seni tekrar bulmak için geriye baktı, garip, ona seni iten neydi? Yerin boştu ve Chishiya'nın gözleri çılgınca seni aradı,arkanı ona dönmüş ve koridorlarda ağır adımlarla seni ilerlerken buldu.Tam gözleri senin üzerindeyken,kafanı çevirdin ve Chishiya'ya baktın.
Gerçekten bir meydan okumaydı.
Chishiya merakla başını kaldırdı, bir kediye benziyordu.Ve sonra bir ayağı diğerinin önüne attı, Chishiya seni koridorda takip ediyordu.Neden olduğundan emin değildi, belki de bir nedene ihtiyacı yoktu.Yani neredeyse ölüyordu, Chishiya artık istediği dışında bir şey yapmak için sağlam bir nedene ihtiyacı olmadığını hissetti.Ve bir hastanedeki güzel, gizemli ve garip bir şekilde tanıdık kişiyi takip etmek istedi.Kedi ve fare gibi.
Chishiya böylece daha sessiz, daha samimi bir alana geldi.Bir koridorun ortasında, bir dizi masanın ve bir otomatın yanında.Genellikle, sevilen kişinin yorgun gözlerle oturduğu ve iyi bir haber beklediği yerde.Sen durdun, Chishiya durdu.Yavaşça arkanı döndün, Chishiya'nın midesini garip hissettiren o tatlı gülümseme -yaralar dışında-.
"Beni takip ediyorsun."
Kulağa genellikle bir soru gibi gelen şey, bir ifadeydi.Çünkü öyle olması gerekiyordu, çünkü onun olduğunu başından beri biliyordun.Chishiya zaten senden hoşlandı.Ve kahretsin,sesin neredeyse onu bayıltacaktı, çok ipeksi ve tatlıydı.Kafasında yankılanıyordu, sanki daha önce milyonlarca kez duymuş gibiydi.
"Ve sen de bunu istiyordun" diye yanıtladı Chishiya cilveli bir tavırla.Sesi o kadar kaşınıyordu ki konuşurken boğazı yanıyordu, çok uzun süredir susuz ve baygındı.Ellerini cebine sokup hafifçe geriye yaslandı.Yarı ölü bile olsa havalı adam imajını sürdürmek zorundaydı.
Cevap vermedin, sadece yüzünde daha geniş bir sırıtış oluştu.Chishiya, çok rahat ve sıcak hissetti.
"Belki" sonunda cevap vermiştin.
Chishiya mırıldandı ve ikinizin arasındaki mesafeyi kapatmaya başladı.
Onu dikkatle izledin, Chishiya bunu biliyordu. Normalde bunu birisinin onu tartması olarak algılardı ama gözlerin onun vücudunu takip ederken farklı bir hikaye anlatıyordu.Kulaklarını sıcak ve kırmızı yapacak bir şey.
"Meteor?" diye sordun, yaralarını işaret ederek.Chishiya başını salladı. "Ben de."
Bir an garip geldi ama rahatsız edici değildi. Sessizlik sanki ikiniz için değilmiş gibi sağır ediciydi.Sanki dilinin ucunda çok fazla kelime varmış gibi, söylenmemiş kelimeler, bilmediği kelimeler, ama bunlar konuşulmak için yalvarıyorlardı.
Sessizliği ilk bozan sen oldun, bir adım daha yaklaştın. Şimdi sadece 1 adım yakınındaydı "Üzgünüm, bu garip ama daha önce tanışmış mıydık? Sokakların birinde yanından geçmişim gibi.”
"Sanırım hayır."
Mırıldandın, seni daha yakına, daha yakına çeken yoğun göz temasından kaçınmak için etrafına baktın ve-
"Beni tanımak ister misin?" dedi Chishiya, gözlerini seninkilerden ayırmadan.Gözlerinde garip bir yuva/ev hissi vardı, Chishiya tamamen atlamaya hazırdı.
Bir an bekleyerek içindeki hevesi örtmeye çalıştın. Düşünür gibi yaparak parmağını çenene dramatik bir şekilde vurdun. "Evet sanırım bu güzel olur."
Chishiya'nın dudağı yukarı kıvrıldı, seninkileri takip etti.
Seni hissettiği gibi tanımıyor olabilir ama tanıyacak.
_ Chishiya daha çok okunuyor Chishiya'dan prim kasıcam
