Selaamss!
Bir akşam öncesinde, Instagram hesabımdan paylaştığım storyleri bölüm sonuna ekleyeceğim. Hesabı olmayanların ya da henüz takip etmeyenlerin de bazı gerçekleri bilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Sizden tek isteğim, son bölümlerde düşen yorum sayılarını biraz artırmanız. Sizin yorumlarınızı okumayı seviyorum. Bana ilham veriyor ve yazma isteğim geliyor, gerçekten.
Hepinize keyifli okumalar diliyorum!
"Emre sana tanıştığı kızı anlatmadı mı yoksa?" Yaşaran gözlerimi silip yanan burnumu sertçe içime çekerken "Hayır Ceyda anne." diye mırıldandım. İnce ince doğramaya çalıştığım soğanlar fazlasıyla gözümü sulandırmış, yemek yaparken beni ağlatmıştı.
"Buz pistinde tanışmışlar, konuşuyorlar sanırım."
Ceyda annem heyecanla konuşurken duraksamama engel olamadım.
Emre birisiyle tanışmıştı ve bunu, Ceyda annemden öğreniyordum.
"Belli etmek istemiyor gibi ama ben anneyim, anlarım."
Beni de anlamış mıydı?
"Ceyda anne..." İç cekerek konuşurken "Söyle annem." dedi içtenlikle. Elimdeki bıçağı bırakıp parmaklarımı tezgaha yaslarken "Aslında..." diye mırıldandım. "Benim de size söylemem gereken bir şey var."
"Kötü bir şey mi Dolunay? Beni korkutma..."
"Hayır hayır!" diye hızlıca konuştum. "Kötü bir şey değil, endişelenmene gerek yok. Yani bence yok."
Ceyda annem içine derin bir nefes çektiğinde "Senin de mi hayatında birisi var?" dedi. Beni görmediğini bilsem de başımı hızla aşağı yukarı salladım. Vardı, evet.
"Evet!"
İtiraf etmenin verdiği anlık rahatlama omuzlarımı aşağı düşmesine engel olamadım.
"Kim? Anlat çabuk!" Ceyda annem sandığımın aksine heyecanla konuşurken bakışlarımı kapıya doğru çevirdim. Pusat uyuyordu. O uyanmadan olayı açıklasam daha iyi olurdu sanırım.
"Ceyda anne..." Kıvranmama engel olamazken "Ay Dolunay," dedi heyecanla. "Anlat kızım, çabuk!"
"Pusat'la birlikteyim." dedim çat diye bir anda.
"Ne?" Ceyda annem çığlık atarcasına konuşurken dudağımı dişlerimin arasına sıkıştırdım. "Biliyordum, hissetmiştim yani! İnanamıyorum kızım. Çok mutlu oldum şu an!"
"Gerçekten mi?" demekten alıkoyamadım kendimi. Gerçekten mutlu olmuş muydu?
"Ay tabii ki gerçek! Şu ana kadar hayatına birini almamış olman beni içten içe endişelendiriyordu."
Yanaklarım usul usul kızarırken "Ne zaman?" diye heyecanla mırıldandı Ceyda annem. "Ne zamandır birliktesiniz yani?"
"Daha yeni," derken ufak bir yalan söyledim. Çok uzun bir süre değildi, yeni de diyemezdim. O yüzden böyle bilmeleri daha iyiydi. "Deniyoruz yani."
"İyi iyi..." diye mırıldandı. "Yavaş yavaş tanıyın birbirinizi, acele etmeyin. Olmazsa da en azından aranız bozulmaz."
"Öyle, evet."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EV ARKADAŞI
Random"Dersim başlamak üzere, görüşürüz!" Çağla'ya seslenirken yere oturmuş olan grubun yanından aceleyle geçtim ve kendi amfime doğru adımladım. O sırada gözüme çarpan panodaki duyurulara bakarken duraksamama engel olamadım. Ev arkadaşı arayan bir sürü i...
