Wicked Billionaire Series 1: Kaede Verzabal (SOON TO BE PUBLISHED)

Chapter 2

MAAGA AKO nagising dahil maglilinis ako ng bahay ko. Agad ko inayos ang mga kalat ko saka kinuha ang walis. Tiniklop ko ang mga damit na nag kalat sa maliit na aparador ko. Nag palit narin ako ng bed sheet at punda ng unan ko.

Nang matapos ako sa kwarto ko ay sinunod ko naman ang maliit kong kusina. Hinugasan ko lahat ng baso, kutsara, at kunting plato ko.

Nagsaing narin ako para mamaya bibili nalang ako ng lutong ulam.

Pawis na pawis akong umupo sa sahig nang matapos ako maglinis. Kinuha ko muna ang cellphone ko saka ako nag facebook.

Nang makapagpahinga na ako ng kunti ay agad akong tumayo saka tinungo ang basket na lagayan ng mga marurumi kong damit. Binuhat ko yun papunta sa banyo. Isasabay ko narin ang paglilinis ng banyo sa paglalaba ko para tipid sa tubig.

Napatampal ako sa nuo ko ng wala pala akong nabiling fabcon. Walang choice akong kinuha ang wallet ko saka lumabas ng bahay.

Tinungo ko ang tindandahan nila Janine. Buti nalang wala si Anthony dito, kundi masasapak ko siya sa mukha.

"Ate, Audrey.."

Agad akong napalingon kay boyet ng tinawag niya ako. Isa itong batang palaboy na inaabutan ko ng pagkain or barya kapag nakikita ko. Naawa kasi ako sakanya.

"Ate, may ipapakita po ako sa'yo." Sabi niya sa 'kin. Kumunot naman ang nuo ko habang nakatingin kay boyet.

"Ano yun, boyet?" Tanong ko. Hinila naman niya ako. Nagpatianod nalang ako sa batang 'to kung saan niya ako dadalhin.

Hanggang sa makarating kami sa kabundok na basurahan. Agad nalukot ang mukha ko saka huminto sa paglalakad. "Ano ba kasi yun, boyet? Ang baho na dito." Reklamo ko sa batang 'to sabay takip sa ilong ko.

Tumingin naman siya na parang may hinahanap sa nakatambak na basura. Ngumiti pa siya saka may tinuro
sa 'kin. "Ayon, ate Audrey.. may lalaking walang malay do'n." Sabu niya sa 'kin.

Sinundan ng mga mata ko ang tinuro sa 'kin ni Boyet. Kahit mabaho ay agad ako naglakad sa sinasabi niya. Malapit na akong umatras ng wala naman akong makitang tao. Humarap pa ako kay Boyet saka naka pameywang na tumingin sakanya. "Ako ba talaga pinagloloko mong bata ka!" Inis kong sabi kay Boyet.

Dapat kasi hindi na ako nagpahila pa sakanya. Eh di sana nakapag laba na ako ngayon. Akmang hahakbang na sana ako nang may natapakan ako. Agad akong tumingin at napasigaw ng makita ko ang natapakan ko ay isang kamay.

"Ayan, ate.. siya yung sinasabi ko." Sabi ni Boyet sabay turo.

Umuklo ako saka tinanggal ang naka dagan sa taong puro basura. Tinulungan pa ako ni Boyet na alisin ang mga basura hanggang sa tumambad sa 'kin ang isang lalaki. Naka dapa siya habang nakasuot ng mamahaling suit. Hindi ko makita ang mukha niya dahil sa nakadapa ito.

Agad kong kinapa ang leeg niya kung buhay pa ba ang lalaki. Nakahinga ako ng maluwag ng malaman kong buhay ang lalaki. Wala nga lang itong malay.

"Halika, Boyet tulungan mo akong ipatihaya siya." Utos ko kay Boyet na mabilis namang tumalima sa utos ko.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko ang mukha ng lalaki. Naka ilang pikit pa ako sa mata ko at baka kasi namamalikmata ako. Hindi ako makapaniwala na may ganito pala talagang ka gwapong nilalang. Maamo ang mukha niya habang natutulog, makakapal din ang kilay niya at matangos ang kanyang ilong. Napaka perfect din ng jawline niya na parang sa mga modelo. Matangkad din itong lalaki kaya hindi ko alam kung paano namin ito bubuhatin ni Boyet. Useless lang din kung hihingi kami ng tulong sa mga kapitbahay namin dahil hindi rin naman kami papansinin. Busy sila sa pag susugal kahit umaga pa nga lang yun na agahan nila.