ORMANDAKİ SERİ KATİL

BİRİNCİ BÖLÜM

|BİRİNCİ BÖLÜM~TUTSAK|

|sena Şener ~ölsem |

🕯

beni görmüştü artık değilmi benimde sonum gölün içine atılan adam gibi olacaktı titreyen vücudum hiç yardımcı olmuyordu.

yüzümü kapatan kıvırcık saçlarım etrafı görmemi engeliyordu cesaret edip arkamı dönememiştim.

" tekrarlatma beni çık ordan"

ses tonu sabırsız çıkıyordu panik atak geçireceğimin habercisi olan bedenim ile ağacın arkasından çıktım.

katil ile karşı karşıya kaldığım zaman ilk görüş açıma giren mavi irisleri olmuştu dağınık uzun siyah saçları ölüyü andıracak kadar beyaz teni uzun boyu ve yapılı vücudu karşımda duvar gibi durmuş çatığı kaşları arasından bana bakıyordu.

" ne işin vardı senin burda"

ilgisizce sorulan sorusuna titreyen bedenim ile cevap verdim.

" proje ödevi için"

titreyen sesimi duyunca ruhsuzca güldü

" korktunmu benden"

sadece yüzüne bakıyordum cevap vermeden

elini uzatıp konuştu

" kamerayı ve telefonunu seni zorlamadan sen ver "

çantamdaki kamerayı ve telefonu çıkarıp titreyen ellerim ile uzatım.

elimdeki eşyaları alırken soğuk parmak uçları elim ile temas edince hızla çekildim yaptığım bu hareketin üzerine alayla bana bakıp göle doğru yürüdükten sonra elindeki eşyalarımı fırlatı fırsat bu fırsat diye düşünüp arkama dahi bakmadan koşmaya başladım.

" ben seni yakalamadan önce dur rüya eğer ben seni yakalarsam canını yakarım"

ses tonu ürkünç geliyordu ve onu dinlemeden hızla koşmaya devam ettim arkamdan herhangi bi ses gelmediğinde peşimi bırakmış olduğunu düşündüm.

birkaç dakika koştuktan sonra ana yola çıkmayı başarmıştım biraz daha dayanmak zorundaydım ama vücudum koşmaktan çok yorulmuştu üstelik susamıştım.

ana yoldan gelen arabayı görünce büyük bi heyecan ile arabanın önünde durdum.

camı açıp bana bakan orta yaşlardaki kadına baktım beni görünce korku ile konuştu.

"kızım noldu neden bu haldesin sen yavrum"

arkama baktım sanki heran karşıma çıkıp ben burdayım diyecek gibi hisetiğim için hızla cevap verdim.