ORMANDAKİ SERİ KATİL

İKİNCİ BÖLÜM

|İKİNCİ BÖLÜM~KALP AĞRISI|

|Son feci bisiklet ~torna|

📍 oy ve yorum atmayı unutmayın lütfen oylar çok düşük 📍

🕯🕊

Sabah asilkandan önce uyanıp evde sesizce anahtar aramıştım ama faydasız olmuştu resmen yer yarılıp içine girmişti.

Hiç birşey olmamış gibi koltuğa oturup uyanan asilkan bana baktıktan sonra Mutfağa geçmişti.

Kahvaltı hazırladığını söylemişti sanki evli çiftler gibi kavga ederek kahvaltı yapmıştık ne kadar doğruydu karşımda oturan katil ile aynı yerde tutsak kalıp dediği herşeyi korkumdan kabul etmek.

salona geçtiğim zaman bacaklarımı kendime çekip şöminenin öüne oturup dolu gözler ile yanan ateşe baktım asilkanın konuşma seslerini duydum.

" dün haletim ben sıkıntı yok evet aynen öyle beli değil henüz belki yarın bakarız"

kiminle konuşuyordu bilmiyorum ama konuştuğu kişi her kimse sıkılarak konuştuğu kesindi telefonu kapatıktan sonra gelip yanıma oturdu.

mavi gözleri beni izlerken konuştu.

"benden nefret ediyorsun değilmi"

bildiği şeyleri benden duymak ona zevkmi veriyordu.

"evet"

cevabımı duyunca dudaklarında buruk bi tebessüm oluştu.

" bende senin yerinde olsam galiba bende nefret ederdim haklısın"

normal değildi takındığı hareketleri ve konuşması önemsemedim beni ilgilendirmezdi değilmi.

" böyle bu şekilde karşına çıkmak istemezdim üzgünüm "

kaşlarımı çatarak dediği şeyleri sindirmeye çalıştım.

" ne  demek istiyorsun"

omuzlarını kaldırıp indirdikten sonra konuştu

"bilmem ne anlamak istersen o"

şifreli konuşmaları artık beni sıkmıştı.

" bu saçmalık daha ne kadar sürecek asilkan"