Κεφάλαιο 2

39 11 5
                                    

Έφτασα στο μαγαζί και είδα εκείνον. Εκείνον να με περιμένει κρατώντας μια μεγάλη ανθοδέσμη με ροζ και πορτοκαλί τουλίπες. Είναι τα αγαπημένα μου λουλούδια. Το έχει συστημα. Κάθε μέρα μου δίνει μια τέτοια ανθοδέσμη. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι καταντάει βαρετό αλλά εγώ κάθε φορά που μου δίνει αυτή τη συγκεκριμένη ανθοδέσμη νιώθω σαν την πρώτη φορά. Οι ώρες πέρασαν γρήγορα στην δουλειά. Γύρισα σπίτι αργά το απόγευμα και ήμουν πτώμα. Σωριάστηκα στον καναπέ και πήρα στα χέρια μου ένα βιβλίο. Μου το έχει αγοράσει εκείνος. Κάθε φορά που το ανοίγω νιώθω αναμνήσεις από εκείνη την ημέρα που μου έδωσε αυτό το βιβλίο. Συνέχισα να το διαβάζω. Η ώρα έχει πάει δέκα το βράδυ. Άφησα το βιβλίο στο τραπέζι και πηγα να φάω κάτι πριν παω για υπνο. Εφτιαξα ενα σάντουιτς, έφαγα και μετά τον πήρα τηλέφωνο για καληνύχτα.

"Αγάπη μου ενοχλώ;"

"Ποτέ δεν με ενοχλείς."

"Πήρα να σου πω καληνύχτα και ότι σε αγαπάω."

"Δεν χορταίνω να άκουω αυτές τις λέξεις από το στόμα σου."

"Ε τότε να στις ξαναπώ. Σε αγαπάω!"

"Και εγώ σε αγαπάω!"

"Λοιπόν εγώ κλείνω πάω για ύπνο. Σε φιλώ. Καληνύχτα!"

"Καληνύχτα αγάπη μου!"

Έκλεισα το τηλέφωνο και έπεσα για ύπνο με ένα χαμόγελο να φωτίζει το πρόσωπό μου.

Μαζί για πάντα #tys2023Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ