الفصل الخامس والثلاثون والأخير
دخلت فايزه البيت ومعاها جوزها وسلمت ع اخوها
زوج فايزه : ازيك يا حاتم
حاتم : بخير والله انت عامل إي؟
فايزه بجمود : ازيك يا هبه
هبه : كويسه يا فايزه.... انتي عامله اي؟
فايزه : كويسه كويسه.... شايفه وجوه جديده
هبه : اه دي تبقي....
فايزه : هشششش.... مين اللي واقفه جنبك دي يا مالك يا ابني
مالك : رزان مراتي يا عمتو
فايزه : ياما قولت لابوك يبطل دلع فيكم... اهوه دلعه دا خلاك تكسر كلام رجاله وتتجوز واحده غير اماني
يزيد: النصيب بقى يا عمتو
فايزه : والنصيب دا مينفعش غير ف دوله تانيه ف قاره تانيه يا يزيد
يزيد : هاه... انا رايح الكليه... كل سنه وانتي طيبه النهارده اول يوم ف السنه الجديده
فارس : بصي يا عمتو انا ولا كسرت كلام حد ولا طلعت بره بيتنا.... متجوز بنت عمي ومخلف منها وعايش حياه سعيده
عمر بهمس : انت بتعجزها يعني
فايزه : هتعقل أمته؟
فارس : طب انا هستأذن.. يلا يا مالك
مشي مالك ومشيت رزان وراه
فايزه : رايحه فين يا بنتي؟
رزان : رايحه الشغل
فايزه بزغيق: من أمته وعندنا ستات بيشتغلوا يا حاتم
مالك لرزان : اطلعي ع اوضتك بسرعه
رزان : انا هروح شغلي يا مالك
مالك : احنا هنستهبل انتي هتموتي وتقعدي ف البيت
رزان بهمس : بس لازم اتمسك وابان استرونج
مالك بهمس : بصي انا هزعقلك عشان إبان حمش وكدا... واول ما تمشي ارجعي الشغل تاني
كمل مالك بصوت عالي : يلا ع اوضتك... انا قولت كلمه ومش هكررها
بصتله رزان بسخريه واخدت ادم وطلعت اوضتها
حازم : عن اذنك يا عمتو عندنا كليه
فايزه : روح يا ابني
اخد حازم روان وطلعوا ع اوضتهم واتحرك عمر ويزيد وفارس ومالك ومعاهم حاتم وزوج عمتهم ع الشغل
فايزه : جوليا وليله فين؟.... مش عارفين اني جايه
جلنار : جوليا زمانها ف الطريق وليله هتخلص الكليه وتجي
فايزه : وانتي ازيك يا نور
نور : احسن يا عمتو
فايزه : ملقتيش غير السواق تتجوزيه
